Hiç ahyahlığı sevmem barut dilbaz olunca
Namert yüzlere gülmem helede şer kokunca
Ateş olur yakarım mazlumlar ağlayınca
Cerih' le bir olmayı ben babamdan öğrendim ! . .
Yere düşmüş birine vurmadım vuramadım
Ezilen harmım olsa keyifle bakamadım
Kalleşlerin yanında kendimi hiç bulmadım
Haine insanlığı ben babamdan öğrendim ! . .
Mızrakımı zayıfa ! haklıya ! çevirmedim
Dallarda çiçek oldum dikenliği sevmedim
Gözlere düşsem ferim siyahları bilmedim
Soğukta sıcaklığı ben babamdan öğrendim ! . .
Kella ahraz olmadım barut dilbaz olunca
İnsanlıktan kaçmadım etraf hain kokunca
Cehennem gibi yandım mazlumlar ağlayınca
İnsana insanlığı ben babamdan öğrendim ! . .
