ayaz yalnızlığımda anladım
şehrin insanlarca boşluğunu
evler yanan sobalarca soğuk
sokak yağan karlarca uzundu
yollar kapanmıştı saatlere
gökte bir tek yıldız bile yoktu
sen vardın yalnızlığımda yalnız
adımladığım her adım boştu
hasret hâtırâlarda anladım
gözlerin bağlayan olduğunu
karanlığa durmuştu ışıklar
baktığım insanlarda göz yoktu
yön levhalarına ne gerek var
yollar şaşkın, sana çıkmıyordu
sensiz darmadağınım çaresiz
kalbim avaz avaz ağlıyordu
şehrin insanlarca boşluğunu
evler yanan sobalarca soğuk
sokak yağan karlarca uzundu
yollar kapanmıştı saatlere
gökte bir tek yıldız bile yoktu
sen vardın yalnızlığımda yalnız
adımladığım her adım boştu
hasret hâtırâlarda anladım
gözlerin bağlayan olduğunu
karanlığa durmuştu ışıklar
baktığım insanlarda göz yoktu
yön levhalarına ne gerek var
yollar şaşkın, sana çıkmıyordu
sensiz darmadağınım çaresiz
kalbim avaz avaz ağlıyordu