AFFETMEK EN BÜYÜK İNTİKAMDIR!!!
Herşey daha güzel
olabilirdi biraz çaba sarfetseydin, ama nerde
sende o yürek ?!?
Zevklerim bile değişti
sayende..
Senin sevdiklerini bende
sevdim, seni üzenleri sildim kitabımdan!
Nerden bilecektim herşeyin
böyle olacağını? Bilseydim gönlümü sana verirmiydim?
Beni incitmene izin
verirmiydim?
Gözümdeki yaşlar bile
Dünyada uğruna gözyaşı
dökecek o kadar mükemmel
insan varken zavallı
gözlerim senin için ağlıyor !
Ne kadar acı, ne kadar
kötü bir durum..
Ama olsun be güzelim,
benim gozlerimde senin için ağlasın..
Belki bu yaşlar seni
değiştirir günün birinde..
geçte olsa..
Aslında hiçbirşey için hicbirzaman geç olmaz,
yeterki beni anlayacağın
gün gelsin.. Gerçi beni anlamasanda olur,
kendini anlasan kendini
tanısan benim için yeterde artar..
Seni tanıdıkça çok şey
kazandım,
insanları tanıdım,
hayatı tanıdım..
ama seni tanıdıkça kazandıklarımdan çok kaybettiklerim oldu,
insanlara olan güvenim
mesela..
Oysa ne kadar mutluydum
seni tanımadan önce,
herşey çok güzeldi..
Asla birini sevmem derdim, dertsiz başımı derde sokmam derdim..
Sen hayatıma girmekle en
büyük hatayı yaptın,
şen-şakrak biriydim yaşayan bir ölü haline getirdin..
Mutlu musun bari eserinle? İstediğin bu muydu?
Başkalarının çektirdiklerinin intikamını
neden benden aldın?
Neden beni kendine aşık ettin? neden ?!?
Herşeye rağmen gülümsüyorum, Rabbim insanlara çekemeyeceği çile vermez biliyorum..
Birgün gelecek senide unutacağım.. Adını bile anmayacağım !
Hayat böyle işte..
Sevmek, sevilmek, unutmak, unutulmak..
Hepsini yaşar insan,
hem sever hem sevilir,
ve gün gelir unutur,
belkide unutulur..
En acısıda bu olsa gerek; UNUTULMAK!
Gün gelecek bunu sende yaşayacaksın,
O gün beni anlayacaksın..
Bu adama bu acıları ne hakla çektirdim diye soracaksın kendine.. Bende o günü bekleyeceğim ve seni o
gün yine affedeceğim..
Seni sevdiğimden ,seni istediğimden değil, senden intikam alabilmek için..
çünkü;
AFFETMEK
EN BÜYÜK İNTİKAMDIR ....!
