Yine de Umut Var Yüreğimde!
Yüreği körleşmiş şiirler,
anlamını yitirmiş tüm sözcükler,
bir araya gelirken
yalnızlar kentinde
sadece bir evde
ışık var.
senin evinde
senin ışığın
aydınlatmaya yetmez bilirim
tüm karanlıkları,
yırtıp atmak istesekde
bizi rahatsız eden duyguları
bir kağıt parçası gibi buruşturup
fırlatmak istesekde..
ah! o kararsızlıklar
o yılgınlık dolu anlar
ve kaybedilmiş nice sevgiler adına
her şafak vaktinde ufku kızıla boyayan
güneş adına,
kendi adıma,
hayatın sesleri
ve renkleri adına
yine de umut var yüreğimde.
Eski bir yalnızlar kentine
yolu düşen nice yalnız insanların
aklında tek bir şey var
yalnızlığını dindirmek
bitirmek değil!
bir anda olsa dindirmek,
yalnızlığına ara vermek,
bir insan sıcaklığına
tatlı bir söze
güzel bir yüze
belki konuşmak bile yersiz
sadece sıcaklık
sadece bir nefesin
sıcaklığına yakın olmak isteği..
hayatına dair ümitleri bulabilmek,
bunaldığı zamanlarda
yinede umut var diyebilmek isteği bu.
yinede umut var hayatıma dair,
sevdiğim tüm insanların,
kırdığım kalplerin adına,
hançer gibi saplanıp kalırken
yalnızlığım tüm benliğime
hayatıma dair bir ümit
yine de var.
Çok sevdiğim şairlerin,
şiirleri anlamını yitirmediği sürece,
beni yine kendimden alıp
başka diyarlara
farklı duygulara
sürüklediği sürece
ümit var hayatıma dair...
Yine de umut var yüreğimde!
Bambaşka, farklı olan
o güne kadar hiç görmediğin bir kadın yüzü gibi
aşık olmana ramak kalırken hissedersin
vurulmuşşsundur bir bakışa ,
bir başka aşka hazır olursun ya
işte bütün bunlar adına
yine de umut var hayatıma dair
yüreğimde..
