Masallar diyarından geldim dedim...
"Kanatların nerde?"
Kırıldılar kırdılar dedim...
"Peki o karalar ne? omuzlarından gözüken"
Mutlu sonla bitemedik dedim...
Kara bi' sevdanın laneti dedim...
Sustun!!!

Soruların ardı arkası gelmedi bir daha.Konuşmaya mecalim de kalmadı zaten.
Tek kelime dökülmese de dilimden,beni anladığını okuyabiliyorum gözlerinden...

Biliyorum...
Gözlerinde herşeyin açık seçik yazdığı benim aslında da
Dedim ya;
Artık konuşmuyorum...


"Hiç birinin son cümlesi kötü bitmezmiş..."

Bitti işte!
Hem de daha gel(e)meden son cümleye
Başlı başına,
Enine boyuna..
Nerden bakarsan bak bu sevdaya
Yitikmiş
Hem de boydan boya...

Korkularım vardı sana dair
Ve masallara...
Kabusları,yalanları,aldanışları saymıyorum bile
Yine de...
Masal gibi sevdim,
Öyle sevdim seni
Seni...
Delilik bu bendeki...
__________________

duracağım burada
gidişini seyredeceğim
kıpırtısız, sakin gibi görüneceğim
kavgasız olacak, fırtınasız olacak
saçma sapan olacak
organlarım birbirine vuracak
arkandan sessiz bakacağım
ben yine salağı oynayacağım...


gönlüme bir kor düşer
gitme öyle zamansız
önce hayaller biter
yanar külsüz dumansız



baharlar hiç gelmez
mevsim hep kış olur
günlerime güneş doğmaz
hislerim uyur




dilimden hiç düşmez
adın hasret olur
yüreğimde sızı dinmez
gülmek güç olur

soner arıca...çok severim...bu parçayı...

helal olsun....hepsi çok güzel ... paylaşımın için teşekkürler
__________________

Öyle derindi ki gözlerin
Adım atamazdım senden öteye...

Şikayetçi miydim...değildim

Gitmedim ben
Gidemedim,
Kalamadım da...
Bu hiçlik duygusu içimde yer etmişken
Gideceğim yollara karar veremedim

Sürgün müydüm...değildim

Yarım kalmışlığımla eksiliyorum,
Hayatla değil...
Her gün,her saat,her dakika
İçimden bir parça daha yitiriyorum
Ve nedenimin sen olmasından korkuyorum

Haksız mıydım...değildim

Ömrüm akıyor gözlerimden
Her damlada eksiliyorum,
Durduramıyorum...
Belki düştür diyorum,
Düş'tüğüm düştür...belki
Korka korka,usulca

Elimde yine kalemim
Yazıyorum seni sayfalara
Seneler, seneler..kitap olmus anılarla..


Ne cok sey paylastık kayıp giden zamanın bir pençesine takılıp..kıymet bilinmeyen alıskanlıklardı iste, bittiğinde değeri anlasılan..
Yargıya intikal eden ve tek ceLsede bitemeyen, her mahkemede bir yarımın kapı arasında sıkıştığı, her kararda yitip bittiğim bir aşktı bu, sonu yok gibi gözüken..


Gizlesende hiç fayda etmez
Söylesemde bana beter
Sorma neden, sorma neden..


Aklıma takılan her bir kursun delip geçemezken vücudumu, her an neden sorarım bir türlü katledilmediğimi?
-sıkıldım..
bikezde cevabı olsun istiyorum sadece bikez..
hep hücreme tıkmalı mı beni bu sorular, hep caresiz bi deli gibi kafamı alıp bacaklarımın arasına sabaha dek aç susuz düsündürmeli mi beni..içim acıyo her haykırısımda, çenemi söküyolar sanki sus dercesine..bu kadar susmak cok değil mi?çığlıklarım uslu değil bırakın ne olur..

En derinde en son arzum
Şu halimde sana yakın
Olsam yeter sorma neden


Anne!acımı gör, beni kurtar bu çemberlerin içinden..anne beni ona bağışlat..anneee neden susuyosun neden duymuyosuun!anneee ağlama ben deli değilim bakma bana öylee!babamın geç gelişi ve senin onu camda bekleyişin gibi bu merak, bu özlem..ama benimki daha gerçekçi anla anne, beklediğim dönmeyecek ki hiç..ben yitmişim, bi hayale tutsak olup ben bitmişim..


Neden geceler bu kadar sessiz
Neden rüyalar neden bu kadar uzak
Neden derler iyiler çok yaşamaz
Al bu canım senin al senin olsun
__________________

()*())$()
('.') '.')
('')('')')('')







()*())$()
('.') '.')
('')('')')('')


()*())$()
('.') '.')
('')('')')('')
Gözlerimden yaş misali düşüşünü seyrediyorum öylece
Nasıl süzüldüysen içime,aynı şekilde gidiyorsun işte...sessizce

Ne değiştirebilir şimdiden sonra bu kaderi?
Sen mi?
Güldürme beni...Her gidişinde dünyamı bir hiçe çeviren,görmezden gelen hüsranımı...ve uğruna nice ağıtlar yaktığım,nice şiirler yazdığım,adını kalbime kazıdığım...
Sen...?
N'olur güldürme beni haline...

Gelirsen diner sandığım yalnızlık durulmuyor
Meğer kendimeymiş yalnızlığım,ağır geliyor...

Yaralarım onarılmaz artık.Aşkından kurtuldum ya,illa bir iz yapışacak yakama.Çek gölgeni peşimden,inan sensiz daha mutluyum ben...
En acı anlar boğazımda düğüm işte.Ne kadar yutkunsamda,hazmedemiyorum onca kırılmışlığı.Sendeki ise;sadece vicdan rahatsızlığı...

Hiç beklemediğin anda;
vuracağım kalbinin orta yerinden ta...

Aniden gelişin gibi,
Ve gidişin gibi,
Hatta tekrar tekrar dönüşün gibi olacak herşey.
Tüm acılarımı yakıp küllerini göndereceğim sana.
İbret-i âlem olsun diye,çektiklerimi,beni biraz olsun anla diye,bir daha dönme diye!!!

Gün oldu,devran döndü
Sen niyetlendin bu kez sevdama
Gel bakalım kapıma
Hâlâ açan bir ben var mı ardında?

Üzgünüm...Seni tekrar sevemeyecek kadar ruhsuzum artık
Bu kez de sen anla!!!

Hüzünlü aksamların en güzelinde, sana dair ne varsa içimde, akıtıyorum gözlerimden birer birer…

Seni, sana baglayan bir gece daha..
Yagmur yagıyor, gittigin günki gibi şiddetiyle…
Gözyaslarımla dansediyor damlalar…

Yoruldum…

Bugün son!

Senli bir gece daha olmayacak!

Çık düsüncelerimden…

Çık yagmurlarımdan..

Çık gecelerimden…

Durdurdum zamanı…
Sen gidene kadar, acmayacagım gözlerimi!

Sensizlige susamıs ruhum…

Sensizlige acıkmıs yüregim…

Ne cok senli gecmiş dünler…

Bir okadar sensiz gecmeli yarınlar…

Eşit olmalısın bende sen!

Varlıgına eşit olmalı yoklugun...
Sonsuz bir yokluk sende varolan...
İşte, işte ben o sonsuz direnişe karsı, tüm yarınlarımı sensizlige adadım...

Hadi şimdi çek git…

Bir sebebin kaldı mı ki?
İzin vermeyecegim, yüregimde bir kez daha can bulmana…!
Benim sana dair bir sebebim var…

Daha önümde sensiz gecirilecek yıllarım var…

Bir hayalden bir hayale geçerken sabahı karşılardım. Güneş pencereden içeri girer gecenin kasvetini bitirirdi. Yıldızlar bir sonraki geceye kadar çekilirdi gökyüzünden. Ama içimdeki karanlığın tek ışığı sendin. Sen olmadan ben aydınlanamazdım... Sadece, yıldızlar düşerdi gözlerimden...'

Mehmet Coşkundeniz

Geceydi seni bana taşıyan...Sen geceye yakındın, bende sana....Ağır aksak işleyen zamanın düşürdüğü tuzaklardan kurtulup geldin, hoş geldin.Korkularınla, sırlarınla ve sadece gözlerine derin bakanların görebileceği acılarınla geldin, iyi ki geldin..... Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı.Nicedir kimseyle paylaşmadığım hüzünlerim.Soramadığım sorularım.. Hatırladığımda yüreğimde yaratacağı o korkunç sızıyı duymaktan korktuğum için beynimin bir köşesine fırlatıp attığım ve bir daha hiç dokunmadığım anılarım vardı....Şimdi özgür bıraktım özlemi.Şimdi hüzünde sevinçte doyasıya yaşanıyor bende.Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor çünkü sen geldin.Susmak ne çok akıllandırmış beni... Ne çok biriktirmişim kelimelerimi....Bir bir dökülürken dilimden sevda sözcükleri senin o tedirgin duruşun bile durduramıyor beni."Seni soluyan bir rüzgara kapılmış gidiyorum.", yüreğimi bir yelken gibi açtım, seninle dolduruyorum.Seninle olmanın, seni yaşamanın ve zamanı sadece seninle paylaşmanın eşsiz hazzını duyumsuyorum, ne iyi ettin de geldin.....Bir büyüysen bozulma. Bir hayali yaşıyorsak kaybolma. Hep biz çözecek değiliz ya gerçeğin düğümlerini, bırak kendi halinde kalsın. Ruhuna talibim ben asıl gerçek bu. Kaçışlardan bıkmış, hep yarım kalmış ruhum da bir tek seninle doyuma ulaşacak, kendini bulacak. Dedim ya, sen geldin.Bir de mavi var öyle ya..... Nereye saklamıştım maviyi ? Kimlerden gizlemiştim de yok sansınlar istemiştim ? Bak, güneş bile mavi mavi parlıyor görüyor musun ? Yavaş yavaş yok oluyor yüreğimin gri katmanları. Maviyle anılıyor görebildiğim her şey.En çok maviye tutkunum ben, bu yüzden mavi sen oluyorsun, çocuk gibi seviniyorum. Sen maviyle geldin..Sahi , çocuk olmayı ne kadar özlemişim ben... Senin içindeki çocukla oynayacak bendeki çocuk. Yalansız ve saf olacak. Kumdan kaleler yapacak, içine seni koyacak. Kaleyi yıkacak, seni kurtaracak, kahraman olacak.Çığlıklar atacak, yorulmayacak, sensiz hiç bir oyunda "ebe" olmayacak.Korkma , içindeki o çocuk hep yaşayacak, kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim.Çünkü sen o çocukla varsın, o çocukla geldin.Yoktum ben , senden önce yoktum sanki. Sen geldin varlığını bildim. Sen geldin bir dokunuşun, bir öpüşün nasıl da büyük bir hazza dönüştüğünü gördüm. Sen geldin ben oldum, aşk oldum.Sen geldin....ama ne güzel geldin...

O'na...
Senden önce ne yapardım ben,bunu hatırlamaya çalışıyorum. Hatırlamaya çalıştıkça da kocaman bir boşluğun içine yuvarlanmış gibi oluyorum. Senden önce ne yapardım ben?
Niye düşündükçe herşey boş ve anlamsız?Şaşırıyorum çünkü bir insanın hayatını bir başka insan nasıl bu kadar değiştirebilir ki?Sen olmadan önce anlamsız mıydı hayatım? Değildi elbette. Belki hayatıma seninle birlikte yüklenen anlam, daha önce yaşanan herşeyi silip götürdü... Ne dersin ?
Doymak bilmeyen bebeklerin annesini gözlemesi gibi gözlüyorum bende seni. Sürekli senden gelecek bir haberi beker durumdayım. Zamanı seninle nasıl geçireceğimi hayal eder durumdayım.
Ne yaptın bana bilmiyorum. Aşksa aşk, sevdaysa sevda. Daha önce de yaşadım en koyu aşkları.. Ama bu başka bir şey. Hani aşktanda üstün diyeceğim, bir türk filminin kavuşamayan iki kahramanı gibi olacak. Bu da değil.
Senden önce nasıl mutlu olurdum ben?Neler sevindirirdi beni? Yine aynı kitapları okurdum, yine aynı müzikleri dinlerdim. Ama senden sonra sanki hayatımda ilk kez müzik dinliyormuşum gibi geliyor. İlk kez bir kitabı elimden bırakmadan her satırını beynime kazıyarak okuyorum...
Ansızın hayatıma girdiğin o andan öncesi yok.. Daha ne olduğunu anlayamadan birdenbire doldun içime.. Teslimdim artık sana, yüreğimle.. bedenimle.. ruhumla teslimdim. Varlığınla hayatımı değiştirmene seviniyorum; ama, senden öncesini hatırlamayan ben gidersen ne yapacağım? ya herşey tıpkı hayatıma girişin gibi yarım kalırsa? Gidersen ve ben yarım kalırsam herşey yabancı gelecek bana. Herşeyi yeniden öğreneceğim. Üstelik öğretmenim de olmayacak. Bunu yapabilir miyim bilmiyorum. Düşüncesi bile ruhumu karartıyor. Senden önce ne yapardım ben? Nasıl mutlu olurdum?Ya gidersen? Nasıl yaşarım ben senden sonra?Söylesene sevgili... ne yaptın bana?....

Sana akıyorum, hiçbir şey bu akışı geri çeviremiyor. Çünkü sen her taraftasın. Sağımda, solumda, arkamda, karşımda. Ne yana dönsem, ne yana yol almaya kalksam ulaşılacak her noktada sen duruyorsun.
Sana akıyorum, çünkü senin yolunda yürüyorum. Önüme çıkan hiçbir sapak, hiçbir kavşak ilgilendirmiyor beni. Yürümenin en zor olduğu yol bu belki de. Ama tozundan, toprağından, çakılından, çalısından şikayetçi değilim ben bu yolun. Sana ulaşmak için attığım her adımla mutlu oluyorum.
Sana akıyorum, çünkü hayatın akışı kadar doğal sana akışım. Doğa, her cinsin yaşayabilmesi için nasıl kurallar koymuşsa, benim yaşamamın da var olmamın da kuralı sensin.
Sana akıyorum, çünkü sesin de cismin de kuşatmış durumda beni. Senin kuşatmana karşı savunma yapmıyorum. Kalemin bütün kapıları açık. Yıkıcı bir kuşatma olmadığını biliyorum. Böyle bir teslimiyet rahatsız etmiyor beni.
Sana akıyorum, çünkü yüzüne, gözlerine, ellerine baktıkça kendimi görüyorum. Sesine yüklediğin gizli anlamları çözerken hep kendimden bir şey buluyorum.
Sana akıyorum, çünkü paylaşacak daha çok şeyimiz var. Bugüne kadar paylaştığımız her şey, daha sonra paylaşacaklarımızın da habercisi. Hayatın herhangi bir yerinde bir çiçeği birlikte tutup, birlikte koklamak, sonra o kokunun bize verdiği hazla sıkı sıkı sarılmak istiyorum sana.
Sana akıyorum, çünkü bir insanı tutkuyla, beklentisiz, delice sevmenin ne anlama geldiğini biliyorum. Birini böyle seveceksem, bu sadece sen olmalısın.
Sana akıyorum, çünkü seninle yaşamak sonu hiç gelmeyecek bir şölene benziyor. Bu şölenin tadını çıkarıyorum. Böylesine keyifli, böylesine eğlenceli bir şöleni yarıda bırakıp gitmek istemiyorum.
Sana akıyorum, çünkü 'hayatın uslanmaz ruhusun' sen. İşte ben bu ruha aşığım aslında. Seninle yenileniyorum, seninle yüreğime çöreklenmiş ne kadar kötülük varsa arınıyorum.
Sana akıyorum. Bütün coşkumla... Aşka dair ne varsa benimle birlikte onlar da akıyor sana. Benim gibi coşkun bir denizi aktığı yolu çok iyi bilen bir ırmağa çevirebilecek tek güç sendin. Orada kal. Ayrılma yolumun üzerinden. Sana ulaşamasam da bu yolda olmak bile yeterli bana.