Yazmayacaktım bir daha oysa;kağıdı,kalemi elime almayacaktım güya... Duygularımla boğuştum yıllarca,gururum hakimdi duygularımın açıklığına,zaman kaybıydı anlasamda,ben hep verdim duygularımı zor anlarında başkalarına ama inandı yüreğim bir başka duygunun daha olmadığına...Duygularım şu sıralar serseri... ...Serseri Yürek... Yağmur yağmak için ne seni, ne beni,ne de başkalarını bekler.Sende ıslanmak istersen ne beni,ne de başkalarını...Boşver bekleme. Serseri yüreklere dair...Yalnız dünyama girme ne olur bundan böyle,ya da hiç gitme gece...) İşte ben söyleyemem bunları,işte bundandır söyleyemediklerim ve açılan yaralar,yazılarda boğulurum,tamam yazmamalıyım desem de,atsamda kağıdı,kalemi,ellerim tuşlara basmasa da beynime yazıyorum.Ama ben söyleyemiyorum işte; yüreğimi dökemiyorum cümlelere,döksemde dilime...Ama yağmura inat dinlemek istemediğim şarkıları dinliyorum dillendiremediklerime inat. Anlayacağın,hayat bana yine yalan söyledi yüreğim senden yana;üzgünüm onun adına...Üzgünüm ne olur anla...
