ÖLüm oLacak Adım:Sevdam öLüm..!!
Bir ağaç oldum artık bekletmekten usanmadığın ayazda.Toprağımı sevdan bildim,kök saldım en derinlere,aşkımla güçlendim.. Bir ağaç oldum sonunda,görüyor musun dallarımı? Nasılda gürleşti yapraklarım.Yeşilini gözlerinden aldılar,temizliğini yüreğinden.Şimdi aşıklar oturuyorlar altımda,siper ediyorum yapraklarımı onlara ve aşkımın esintisiyle ferahlatıyorum yüreklerini.Aşkım nasıl uluysa,şimdi bende öyleyim işte.Ucu bucağı yok köklerimin,dur durağı yok dallarımın.Koskoca bir gövdem var artık, tüm evrene ezberletiyorum seni.. Sevdamın bir yanı toprak artık,SEVDAM TOPRAK..
Yapraklarımla soluyorum. Seni sevdikçe daha bir gürleşiyorlar biliyor musun ? Bak dallarım taşıyamıyor artık. Öyle büyüdün ki bende. Yapraklarımla nefes alıyorum ben,sen sevdamsın…SEVDAM NEFESİM…
Yağmurlar yağıyor bazen, yapraklarım ışıl ışıl parıldıyor, bazen dolu vuruyor üzerime ona da aldırmıyorum zaten. Acıtan yanı da olmalı seni sevmenin , biliyorum. Ne zaman ki duruyor yağmurlar,yapraklarımdan akmaya başlıyorlar çisi çisi.Seninle yağıyorum işte gördün mü? Yağmur saf,yağmur temiz,sen… yağmur… sen yağıyor dallarımdan… SEVDAM YAÄžMUR…
Kış dünün ertesinde kaldı artık.Bir yüzümüz bahara bakıyor ya.! Bak daha çok sevmeye başladım seni,çiçeklendim.Pek kokmuyor çiçeklerim,onu da yokluğuna veriyorum,yanımda olsaydın nasıl koku saçardım biliyorum.Renklerim ebruli,rengarenk seviyorum ben seni.Kırmızılar yetmiyor aşkımı anlatmaya,yeşiller yetmiyor gözlerini tarif etmeye,tenin hiçbir renge sığmıyor ve siyah aşkıma yakışmıyor. Ebrulide buluyorum güzelliğini. Bak bahar geldi,bahar, çiçek…çiçek ,ebruli…ebruli, sevdam….SEVDAM BAHAR…
Bu gün bir dalım kırıldı ayazda. Canım yandı,kırılan yanımdan göz yaşım aktı. Sen yoktun! Bir çiçeğin üzerine damladın, yaprağından kayıp dereye aktın.Dere çağladı,daha hızlı akmaya başladı. Gördüğü arkadaşlarına anlattı bu büyük aşkı,şahidimi birken bin yaptı.Duyan dereler ağladı,aktı… aktı… maviliklere ulaştı. Bak şimdi daha çok seviyorum seni… Sevdam sonsuz.. SEVDAM MAVİ…
Aşkınla öyle büyüdüm ki,arşa değiyor başım.Eğer bir gün gidersen,yıldırımlar düşecek üzerime.Toprak ağlayacak halime,yapraklarım nefes alamayacak, yağmurlar söndüremeyecek çıkan yangını,kasıp kavuracağım bütün aşkları,bahar geldiğine utanacak uğruna ağladığım gözlerini görünce ve artık sonsuzluğun adı mavi olmaktan çıkacak. Yokluğunda ölüm beni kucaklayacak.Eğer gidersen can vereceğim… Ölüm olacak adım.. SEVDAM ÖLÜM….
Bir ağaç oldum artık bekletmekten usanmadığın ayazda.Toprağımı sevdan bildim,kök saldım en derinlere,aşkımla güçlendim.. Bir ağaç oldum sonunda,görüyor musun dallarımı? Nasılda gürleşti yapraklarım.Yeşilini gözlerinden aldılar,temizliğini yüreğinden.Şimdi aşıklar oturuyorlar altımda,siper ediyorum yapraklarımı onlara ve aşkımın esintisiyle ferahlatıyorum yüreklerini.Aşkım nasıl uluysa,şimdi bende öyleyim işte.Ucu bucağı yok köklerimin,dur durağı yok dallarımın.Koskoca bir gövdem var artık, tüm evrene ezberletiyorum seni.. Sevdamın bir yanı toprak artık,SEVDAM TOPRAK..
Yapraklarımla soluyorum. Seni sevdikçe daha bir gürleşiyorlar biliyor musun ? Bak dallarım taşıyamıyor artık. Öyle büyüdün ki bende. Yapraklarımla nefes alıyorum ben,sen sevdamsın…SEVDAM NEFESİM…
Yağmurlar yağıyor bazen, yapraklarım ışıl ışıl parıldıyor, bazen dolu vuruyor üzerime ona da aldırmıyorum zaten. Acıtan yanı da olmalı seni sevmenin , biliyorum. Ne zaman ki duruyor yağmurlar,yapraklarımdan akmaya başlıyorlar çisi çisi.Seninle yağıyorum işte gördün mü? Yağmur saf,yağmur temiz,sen… yağmur… sen yağıyor dallarımdan… SEVDAM YAÄžMUR…
Kış dünün ertesinde kaldı artık.Bir yüzümüz bahara bakıyor ya.! Bak daha çok sevmeye başladım seni,çiçeklendim.Pek kokmuyor çiçeklerim,onu da yokluğuna veriyorum,yanımda olsaydın nasıl koku saçardım biliyorum.Renklerim ebruli,rengarenk seviyorum ben seni.Kırmızılar yetmiyor aşkımı anlatmaya,yeşiller yetmiyor gözlerini tarif etmeye,tenin hiçbir renge sığmıyor ve siyah aşkıma yakışmıyor. Ebrulide buluyorum güzelliğini. Bak bahar geldi,bahar, çiçek…çiçek ,ebruli…ebruli, sevdam….SEVDAM BAHAR…
Bu gün bir dalım kırıldı ayazda. Canım yandı,kırılan yanımdan göz yaşım aktı. Sen yoktun! Bir çiçeğin üzerine damladın, yaprağından kayıp dereye aktın.Dere çağladı,daha hızlı akmaya başladı. Gördüğü arkadaşlarına anlattı bu büyük aşkı,şahidimi birken bin yaptı.Duyan dereler ağladı,aktı… aktı… maviliklere ulaştı. Bak şimdi daha çok seviyorum seni… Sevdam sonsuz.. SEVDAM MAVİ…
Aşkınla öyle büyüdüm ki,arşa değiyor başım.Eğer bir gün gidersen,yıldırımlar düşecek üzerime.Toprak ağlayacak halime,yapraklarım nefes alamayacak, yağmurlar söndüremeyecek çıkan yangını,kasıp kavuracağım bütün aşkları,bahar geldiğine utanacak uğruna ağladığım gözlerini görünce ve artık sonsuzluğun adı mavi olmaktan çıkacak. Yokluğunda ölüm beni kucaklayacak.Eğer gidersen can vereceğim… Ölüm olacak adım.. SEVDAM ÖLÜM….