Neredesin ey mutluluk,
Hangi kapının arkasında bekler durusun beni,
Yoksa hayallerine mi gizlenirsin,
Belli belirsiz bir aşkın.

Söyle nasıl bir aşk bu,
İçinde ben,bir tek ben varım her nedense
Bir oyuncusu hep eksik kalır,
Onunda rolü hepten kayıp.

Bakınca ne kadar yalnız,
Gökyüzünde uçan kuşlar,
Kanat çırpıyorlar yorulmadan,bir boşluğa,
Hem de durmadan hiç durmadan.

Düştü gökyüzünden bir yağmur damlası yüreğime
Çözülüverdi zaman bir an
Ve ateşin gözlerini gördüm,
Sessizce ağlıyordu o an.

Bir uçurtmaydı sanki umut
Takılıverdi peşi sıra kuşlara
Özgürdü kuşlar ama yalnız,
Tutunamadı ağlarken gökyüzüne kuşlar.

Şimdi bak ne kadar özgür aşk,
Ama bil ki bir o kadarda yalnız,
Arar durur hiç durmadan,
Buluncaya dek bir diğer oyuncusunu...