Hep sustum, kahrolan yuregime damga vurup susturdum, kestim birer birer planlanmis dusuncelerimi yarida, boynu bukuk iskencelere giri verdi bedenim, kirik kanadimla uzani verdi ellerim soguk gecelere, her hecede aci, her satirda gozyasi ve her meptupda ayrilik, siginak dusuncelerimin titremesiyle baslayan yanlizligimi sattim bes kurus almadan, butun yasanilmin anilari bir koseye atip, tahmin etigimce kahrolmaya basladim ve tat aldim aci cekmekten.
satilmis yureklere dert anlatana kadar, icime attigim yaralarimi soylenmis yalanlarla kapatmaya calistim, agit yakan yurekleri gormemezlikten gelip cekilen dertlere yavas yavas alistim..

siginak yuregim, kovulmus yureklerin kervaninda sira beklerken, islak gozlere bakmak agir geldi bana, bes para etmeyen gurur meselelerinde yenik duserken, isteklerime cizgi cekip biraktim butun hayellerimi yarinlara, agitlara biraktim dunlerimi, her gunum agitla basladi, ve her agitin baslangiciyla sabahlar beni acimadan hasladi, bitkin bedenim kuskun, kusarcasina dusunceleri olmus bedenimden, dudaklarimi diktim, artik bedenim yorgun ve birdaha konusmayacak gibi suskun..

damgalanmis gunlere girip girip aci cekmek aliskanlik oldu bende, her kosede sahtekarlar, her kosede ucuz yureklerle savasmak iz birakti yorgun bedenimde, ve bitkin dusuncelerimin isyaniyla uyandim bu sabah yine, karamsar oldun dediler, isyan ediyorsun dediler, yazdiklarimi okuyup anlamak icin caba gosteremdiler, dusuncelerimin arkasindaki nefretimi gormediler, ve ben kan kustum hep, yalaka yureklere olan haykirisim olurken sebep, ben anlatamadim derdimi, herkes ahlak tan basladi herkes edepden basladi, hani kimde ahlak var hani kimde edep, ben kime isyan ediyorum ben kime dusuncelerimi yaziyorum, herkes bir yol secmis, kimi serefsiz kimi namussuz, kimi ise dunyanin rengine kanmis iki kurusluk casus.