İŞTE BEN...???
Geldim. Ben geldim... bu sefer içtim de geldim.bu sefer ağladım da geldim.bu sefer isyanları yağdırdım da geldim. Neden böyle oldum biliyor musun? Seni çok sevdiğim için böyle oldum, sana taptığım için böyle oldum, sana inandığım için böyle oldum, seni her şeyden ve herkes den çok sevdiğim için böyle oldum…
İşte ben ve sana dair olan, sana aşkımı, sevgimi anlatan bir yazı ile ben… ne yazık ki yine ağlıyor bu satırlar, yine isyan ediyor bu satırlar. Her cümlesinde seni istiyor,sevgini istiyor, değer verilmek istiyor işte! Anla artık sende ne olur, bırak bu inadı, dön ne olursun dön…
Her aklıma geldiğinde, bir sigara yakıyorum bir köşeye oturup düşündüğüm de, işte ben hıçkıra hıçkır ağlıyorum….
Neden mi? Çünkü SENİ SEVİYORUM…
Geç oldu anladım artık, dönmeyeceksin, beni bir daha sevmeyeceksin biliyorum, ama ben bunları bilebile seni yine seviyorum, seni yine unutamıyorum… sensiz olmaz diyorum, sensiz nasıl yaşarım ben diyorum, sensiz bu hayat yerin dibine batsın istiyorum ve ben isyan ettikçe duramadan içiyorum, söyle bana güzel? Ben ne zamana kadar içeceğim, ne zamana kadar böyle her gün ağlayacağım söyle bana ne zamana kadar?,
Mazim aklıma düştü, çıldırıyorum… ne çok sevmişim seni, ne çok değer vermişim ama bide ne çok aldanmışım sana. Nasıl da inanmışım sana. Ne kadar çok güvenmişim, çünkü ben seni çok hem de çok sevmişim...düşünemeyeceğin kadar değer verdim ve veriyorum da… seninle bir aşk yaşayamadım ama seninle bir arkadaşım… her ne kadar belli etmesem de sevgimi!
Unutma!
Seviyorum seni… hem de deliler gibi…
Hiç beni düşünmedin, hiç bana değer vermedin, hep kovaladın, hep acı verdin ve ben sustum… dilimden bir sözcük çıktı!
O da?
Seni seviyorum…
Her şeye katlandım, sana inandım,sana güvendim, en önemlisi sana kendimden fazla değer verdim… ben bunları yaparken, sen ise beni yapayalnız bırakıp çekip gittin. Ne aradın nede sordun… hiç mi acımadın bana, hiç mi düşünmedin beni, söyle bana bir kere bile aklına gelmedim mi? Bir kere bile adımı anmadın mı? Oysaki sen bir dakika bile aklımdan çıkmazdın, hep hayallerimdeydin, elimde resmindi ve ben baktıkça ağlıyor isyan ediyordum böyle hayata, böyle yaşamaya…
Kızma sakın bana!
Sen hiç, bir resim’e baktığında gözlerin doldu mu? Karşına koyup onunla konuştun mu? Söyle bana haykırarak bağırdın mı? Yüreğin bir kez olsun yandı mı? İçin parçalandı mı? Söyle bana sen bir kez olsun beni sevdin mi? Bir kez olsun sana verdiğim değerin, çeyreğini bana verdin mi? Söyle ne olursun? Yalvarıyorum…
Birazcık SEVDİN Mİ beni…
Bak işte! Yine ağlıyorum… seni düşünüyorum, acaba ne yapıyor diyorum… resmin elimde, yine ben konuşuyorum… istersen deli de istersen bir başka bir şey… ne dersen de…
Umrunda bile değilim biliyorum.duymuyorsun bile beni biliyorum. Çünkü sen benim seni sevdiğim kadar sevmedin…
Canın sağ olsun…
İşte geri gidiyorum. Giderken, senin için belki bir anlam taşımayan, senin yanında bir değeri olmayan, ama benim için çok büyük değeri olan ve çok büyük anlam taşıyan bir kelime diyorum…
SENİ SEVİYORUM… SENİ SEVİYORUM…
(bana ait mektup)
anlasilan bu konuda yeteneklisin ve teklifin icinde saol bunu aklimda bulunduracagim