Sana bazen öyle çok kızıyorum ki..Ama içimde kalıyor..
Sanki böyle beni sana doğru iten,
Seni bana doğru çeken bir şey var..
Bulamıyorum..
Belki de bulmak istemiyorum ,,
En azından bir süre..
Sevmenin ne demek olduğunu bilmediğim söylenemez..
Bir o kadar da sevilmenin..
Kendimi kaybetmeye çalışıyorum,
Yok olmaya , hissizleşmeye çalışıyorum,
Seni sevmemek için..
Oluyor mu olmuyor mu onun bile farkına varamıyorum,
Tam ‘’yeter’’ dediğim zamanda karşımda bitiyorsun,
‘’Özledim’’ dediğim zamanlarda yok olup gidiyorsun..
Yanımdayken ne yapacağımı bilmiyorum,
Gittiğini gördüğümde, ……
Ne kadar alışılmış olsa da yaşadıklarımız,
Biz bunları ilk sanıyoruz..
Ben düzeltmeye çalışırken sen kısaltmak için çabalıyorsun ömrü…
Yoruyorsun , ama kırmıyorsun..
Benim kadar çabalasan her şey çok daha güzel olacak biliyorum..
Biliyorum ama öğretemiyorum..
Görmeni bekliyorum,
Kafanı çeviriyorsun..
Yanındayım diyorum,
Çekip gidiyorsun..
Konuşmalısın diyorum,
SUSUYORSUN..
Biliyor musun??
Bilmiyorsun …!
