Özledim seni...
Gözlerimin önünden hayalin gitmiyor...Gidişin yüreğimi sızlatıyor...Seni düşünmekle,senin özleminle...
Her gecen gün yavaş yavaş yok oluyorum...
Çok sık birlikte olmasak bile .benimle konuşmasan bile.. bazı konuları yarına bıraksan bile...benim olduğunu bilmenin bunca zaman içimi nasıl ısıttığını,hayatımı nasıl doldurduğunu yeni yeni anlıyorum.
Her işini bir kenara bırakıp benimle konuşmaları özlüyorum;
Seninle seni hayal etmeyi özlüyorum,tartışmalarımızı özlüyorum,çocuksu dargınlıklarımızı özlüyorum...
Nasıl da serttin beni bana savunurken; ve ne kadar yumuşaktın nedenini acıklarken....,
Yarınlarını benimle paylaşmanı beklerken,Benim olmanı beklerken, Gitmeni asla istemezken,
Senin "gidişini kabullenmek"
Gidersen belki de daha ''mutlu" olacağını düşünmek O kadar zor ki...
Seni görmemek,sesini duymamak ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek...senden...
Yeni bir sevgiyi yasakladığım kalbime söz geçirmek...
o kadar zor ki.....
SENLİ SENSİZLİK YAŞAMAK.....
o kadar zor ki...
özledim seni...özledim...çok özledimmmmmmmmm
SENLİ SENSİZLİK...
Her yer karanlık,
Her yer sessiz,sakin,
Herkes uykuda...
Sen... çok... uzaklarda
Bir yerlerde....
Ve ben her zamanki gibi
Seni düşünüyorum,
Seni özlüyorum
Senli sensizliği yasıyorum....
Gök yüzüne bakıyorum
Seni görüyorum
Pırıl,pırıl parlayan
Eylül bakışlı.....
Gözlerini görüyorum
En parlak yıldızda....
Ve soruyorum....
Sende uyanık mısın?
Sende düşünüyor musun?
Sende özlüyor musun?
Bir sen varsın bugününde
Bir sen varsın yarınımda
Bir sen varsın yüreğimde
Bir sevdiğim var
Çok...uzaklarda....
Özlediğim...
Sevdiğim....
SENLİ SENSİZLİÄžİ yasadığım