dünümde,bugünümde,yarınımda,
hazanımda ve mutluluğumda
ençokta gözyaşımda
sen oldun, sen vardın ruhumda
hiç bilmedin sana verdiğim değeri,
hiç inanmadın ki gerçek sevgiye,sadakata
hep boşverdin hayata,yaşama
birtek sen ,koca bir sen vardı senin için
senden başkası yalan,
senden başkası tuzaktı sana.
oysa asıl tuzak sendin,kendin düştün ağına
hiçmi düşünmedin ?
beni,çocuklarını,babanı ve anneni
ardında bıraktığın onlarca seveni
şimdi bana diyorlar ki
o zaten seni hiç sevmemiştiki
sevseydi böylemi yapardı
böylemi bırakırdı seni
çaresiz,savunmasız ve kimsesiz
sevseydi namerdi kapına getirdirmiydi
el uzattırırmıydı bir lokma ekmeğine
oğlun bile nasıl kızıyor sana
bir bilsen.
ah bilseydin oğlunun nefretini kazanacağını,
bilseydin......
yine alırmıydın o tüfeği eline
yine sıkarmıydın şakağına
haykırırmıydın zayıflığını cümle aleme