Yine heryerde sessiz gözyaşlarım..
Keşkeleri yok edemiyorum, korkuyorum !!!
İnancım kalmadı benim hiç bir şeye..
Ve "hiç" olan bir şeye..


Sessizlik hakim geceme..
Biraz da sensizlik..
Gözyaşlarım akıyor içime..
Damarlarımda dolaşıyor sen'li sensizlik..
Ve yüreğim bitik...
Sen yoksun ya yanımda,adın olmuş "yitik"...



Bak !!..
Yanaklarımda arama yaşları..
Gözlerime bak...
Yüreğime bak usul usul..


Oysa ne çok söyleyeceklerim vardı sana..
Ne çok isyanlarım ve ne çok savaşlarım vardı yarıda bırakıp kaçtığın...
Rövanşını yapacağımız turnuvalar vardı epeyce..

Toplamı sıfır olan "biz"in çıkanından "ben" kalıyordum..
Kaç gece indirdim yıldızLarı yeryüzüne..
Ve kaç gece saklambaç oynadık seninle ...
Ben hep ebe oluyordum..
Sen karanlıktan korktuğun halde en kuytu köşeye saklanıveriyordun..
Ve sobe yapıp gidiyordun,bir elveda bile demeden !
Ne ben görebiliyordum seni;ne de sen görebiliyordun..
Seni özleyen beni...


Oysa..
Oysa ne çok oyunlar biliyordum..
Korkuyordum söylemeye...
Belki bunlarda da çekip gidersin diye..
Ne çok sessiz gözyaşları biriktirdim içimde..
Sadece Sen görmeyesin diye..


Ve gittin...


Oysa ne çok ağladım yokluğunda..
Sana farkettirmeden...
Ve sensizliğin acısına inat..
Bir damLa gözyaşı dökmeden...
_Yanağıma değil,Gözlerime bak..!_