Nefesini Özledim
Öyle yalnızımki su kalabalığın arasında
Beni ben olmayan anlayamaz
Hersey yazılamıyor bu satırlara
Gözler bile kalbim kadar ağlayamaz...
Nerede sığınaklar o taştan duvarlar
Savasmı yıktı o kuytuları
Hatırla bırakıpta habersiz gidenleri
Rüyalar vardır ki kaçırır uykuları...
Ben dogdum doğalı böyle acı çekmedim
Dost bildiklerimden kahpelik görmedim
Gelmeyecekmi sandın verdiğin süre
Seninle arama duvar örmedim...
Bekledim seni hergün göreyim diye
Bana söz verdiğin o eski yerde
Kaybediyorum sabrımı artık
Varsa söyle aramızda bir perde....
Doğan büyüyor, günler geçiyor
Aklarmı düşmedi ipek saçına
Gelsen diye dualar ediyorum
Ölsen ben, ölsem sen kalacaksın bir başına..
bütün özleyenlere gelsin
