Ama o ses...
Ahh o askin beni çagiran sesi yok mu?
Tikayamiyorum kulaklarimi artik.
"Buldugumda yasayacagim bu sefer" kararliligi ile kosuyorum hep.
Düsüyorum....

En ufak bir sendelemede hemen yeni bir arayisa itiliyor yüregim, sonra bir
yeni arayisa daha, sonra bir yenisine daha.....
Bu öyle bir kisirdöngü ki, ayni anda çogul sevdalar esiyor yüregime;
eszamanli asklar yasiyorum..
Firtinayi bekleyen ben, yetinmeye çalisiyorum rüzgârlarla..
Üselik çogu rüzgâr bile degil ve aslinda ben çogunu en bastan anliyorum,
kendimi kandiriyorum..
Ama gene de atiyorum askin ilik esen rüzgârlarina kendimi.
Sonu basindan belli yarim yamalak sevdalar yasiyorum.
Her yamali asktan sonra daha fazla artiyor açligim, daha fazla artiyor kana
kana içme ihtiyacim..

Her biri için "acaba bu kez dogru kisi mi" diyerek es zamanli asklar
yasiyorum.
Ve ben, her defasinda; daha da üsüyen bir yürekle basbasa kaliyorum, daha da
yalniz bir yürekle..

Ahh!
Ama suç bende, salaklik bende..
Çok sey istiyorum ben!!!!

Görüyorsunuz ya; ne çok sey istiyorum. Üstelik bu kadar da degil, liste daha
uzuyor...

Tekrar aski yasamayi yasaklasam kendime, eskisi gibi yarim birakip gitmeye
karar versem???...
mi acaba?

Ama hayir, ben artik gerekirse bogulmak istiyorum sevda denizinde.
Sonlari da yasamak istiyorum artik..

Simdilerdekilerde degil ama, öncekiler, önceki sevdalarimda hep isil isil
gözler vardi...
sürekli düsünüldügüm ve düsündügüm, arandigim ve aradigim, çilginca
özledigim ve özlendigim, bulutlarin üzerinde yasiyormuscasina yasanan
sevdalardi benimkiler.
Hep öyle kalsinlar istedigim için yarim birakildilar zaten.
Istemedim o isil isil gözlerin donuklasmasini..
Istemedim telefonumun nadiren çalmasini..
Istemedim paranoyalarimla basbasa kalmayi..
Korktum hep bitislerin acimasizligindan..

Ey Ask !
Af diliyorum senden iste...
Çiksana artik karsima, savursana beni firtinalarinla....