galiba ben senin imkansız olmanı sevdim
hep eksik bir yanımdın sen ve ulaşılmazımdın
gökte asılı bir kandil sadece bakabildiğim ve bir resimdin
karmaşasını çözemediğim, uğruna gönlümü yorduğum.
seni uzaktan sevmeyi sevdim
duymanı istemedim belki feryatlarımı ama hep haykırdım
sen semaya astığım umutlarımdın benim bense hep umut etmeyi sevdim
hep bir parmaklıktı aramızda ki ben sana dokunamamayı sevdim
ben seni değil sana yanmayı sevdim
an sıcak halindeki mavi alevlerde yanışımdın ve bir kibrit çakışım....
köz olan yüreğimin hafiften eritmesiydin benliğimi, bedenimi....
peşinden koşarken akıp gitmeyi sevdim
kuralcı bir insanım....en katı kuralımdın
ben senin bendeki değişmezliğini sevdim
bir kalıptın sevgi adına yıkılmaz tabu olma halini sevdim
klişeleşmiş hayatımın tek sebebi olmanı sevdim
şimdi git sevgili.......
ben senin gidişini sevdim.
ne olur benim olma_!!!!
seveceğim çok şey var senden sonra
sorma bana,
senin ardından akacak göz yaşımın tadını seveceğim
senin gidişinle vurulacak kalbimin son nefeste vereceği sıcağı seveceğim
acı peşinatları ödenmiş bir aşkın imkansız oluşunu seveceğim....
unutma sevgili.....
ben seni değil ben sendeki imkansızı sevdim....
senden sonraki imkansızla öleceğim....
