Kucağıma çektiğim dizlerim tesellisi yokluğunun
Ve badem gözlerin yerine bir boşluk yakalar gözlerimi
Ellerim bir kış mevsimi rüzgarı
Sen yoksun
Gökkuşağı unutmuş renklerini..
Şimdi heryere ve herşeye hakim gri
Bir fırçanın ucunda
Tüm dünyayı
Acımadan
Hasretine boyuyor...