Yaşanılası dünyanın ne tadı ne tuzu kaldı
ömür denen şu zamânın çoğu gitti azı kaldı
çalışmadan yiyenlerin, derimizi giyenlerin
nice benim diyenlerin, ne izi ne tozu kaldı

Çürük ökçe, yırtık taban
kurdu kuşu ettik çoban
gariban daha gariban
ne çulu ne bezi kaldı

Bizden geçinen kalleşler
döner geri bizi taşlar
sıvıştı yâren yoldaşlar
ne özü ne sözü kaldı

Cahiller kendini aklar
kâmiller özünü yoklar
kurudu çaylar ırmaklar
Serçeşme'nin gözü kaldı

Dertli divanenin varı
canandır canın öz yârı
geçti bu devrin baharı
ne yazı ne güzü kaldı

teşekkürler güzel şiir için...

Gozlerıne saglık, saolasın
Yavuz Bıngol de son albumunde soyluyo bunu.

Bizden geçinen kalleşler
döner geri bizi taşlar

tskler abim

Eyw kardesım saolasın