HAYATIMDA BİR BEN... BİR SEN... BİRDE KALBIM VARDI....
BAZEN SAHİLLERE CİZDİM KALBİMİ........ DALGALAR BİR GÜN ALIP GÖTÜRÜR MÜ DİYE....
BAZEN HIÇ KORKMADAN ATEŞLERE ATTIM... KÜL OLUR... YOK OLUR... UNUTUR DİYE........
BAZEN KİLİTLEDİM KALBİMİN KAPILARINI... KİMSELER GÖRMESİN.. KİMSELER GİRMESİN... KİMSE KENDİNE YER EDİNMESİN DİYE......
BAZEN BOŞ DUVARLARA YAZDIM... SOÄžUK VE KARANLIK DUVARLARA....
BAZEN PARAMPARCA KIRDIM KALBİMİ.. AMA HER BİR PARÇASINDAKİ SENİ YİNE ÇIKARAMADIM İÇİNDEN.....
BAZEN SADECE UZAKTAN BAKMAKLA YETİNDİM... UZAK KALMAK İSTEDİM.. AMA OLMADI.... YİNE YAPAMADIM.....
BAZEN KARANLIKLARDA YALNIZLIÄžA MAHKUM ETTİM.... YALNIZLIÄžI SEVER.. ALIŞIR BİR GÜN BELKİ DİYE....
BAZEN UZAK DİYARLARA GÖNDERDİM.. BELKİ SAHİBİNİ BULUR DİYE... BELKİ SENİ BULUR DİYE.... AMA HER DEFASINDA .... YİNE YALNIZDI......
GİDERKEN BANA BIRAKMIŞTIN KALBİMİ.. GÖRDÜÄžÜN GİBİ HİÇ ANLAŞAMADIM ONLA.... UYUŞAMADIK BİR TÜRLÜ..... AMA NEDENİNİ ŞİMDİ ANLIYORUM....
KALP BENİM... BENİM İÇİMDE.... BANA AİT...
AMA ÖÄžRENDİMKİ O YALNIZ SENİN ELLERİNDE ATIYOR... SEN VARSAN YAŞIYOR..... SEN SEVERSEN HAYAT BULUYOR...
ŞİMDİ ARAMIZ NASIL DİYE SORACAKSAN EÄžER...
BİZ YOLLARIMIZI AYIRALI ÇOK OLDU SEVDİÄžİM.....
BİR DAHA ASLA SENİ PAYLAŞMAMAK ADINA.SONSUZLUÄžA..