Sevgilim sabahın erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerliğini onun,
o dorukları sevior, korkuyor bundan
ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı,
ona bir yeşil gülümsüyor,
ben, hayatı delice sevdiysem nasıl,
diyorum, seni de öyle.
O kendi boşluğunda oyalanan günlerde
canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor,
ben göğe bakıyorum geceden,
kendi çukurunu bulmuş deniz gibiyim
diyorum, yanında,
o sabahları eğilip öpüyor denizi.

Çıplağın çıplağımda, rüzgarın dağımda olsun,
esmerliğin gecemde, öyle kal.
"Bulutlara bak, gidiyorlar, hızla" diyorsun,
yağmur bir yalıyor yüzümü,
bir duruyor. Sabahları eğilip yüzüme
öpüşün geçiyor bir, bir duruyor aklım.

Su ve rüzgar, dağ ve doruk, sonsuz hepsi,
oysa camdaki sardunya gibi üşür
bana biçtiğin ömür, ölüm geliyor aklıma bir
bir, çıplağın çıplağımda.

Rüzgarın dağımda olsun esmerliğin gecemde
öyle kal, sana sonsuz sarıldığımda.

Rüzgarın dağımda olsun esmerliğin gecemde
öyle kal, sana sonsuz sarıldığımda.

burası güzelmiş teşekkürler...

Gozlerıne saglık

Sevgilim sabahın erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerliğini onun,

Yüreğin dert görmesin..

Gozlerıne saglık saolasın...

Bu gece ilk defa agladim sana,
Gözyaslarim kirpiklerimin üzerinde düsmemek icin direniyor,
Gözlerimi kapatiyorum ve damlalar
Kimsesiz kaldirimlarin arasina takiliyor.
Onlarida kaybediyorum.
Sana agladim,seni kaybettim

Dokunamiyorum sana ait hic bir seye,
Elim uzaniyor telefona ama arayamiyorum.
Mahfetmek istemiyorum hayatini,aci veriyorum,yenemiyorum icimdeki düsmani affet sevdigim dönemem sana..

Elveda dedi sana dudaklarim,simdi cezasini cekiyor bilesin
Tasiyamiyorum bile kendimi,birde sen yüregimdesin.
Nasil atacagim,nasil koparacagim seni.
Bu sevgiyi icimdeki düsmanla kaybettim.
Hani senin hic tanimadagin diger yarimla,
Ya öbür yanim,aciyorum ona biliyor musun?
Nasil cirpiniyor,nasil yalvarir gibi bakiyor.
Aynaya baktigimda icimdeki düsman yok olmus.
Kanatti ve yok oldu yüregimden.
Seni de götürdü benden.

Karsiliksiz bir askin zehirini tasiyorum artik.
Bir nefes daha, bir nefes daha cekiyorum.
Kurtulamiyorum,gene uzaklasamiyorum.
Kokun sariyor damarlarimi,
Sen uzaklastin benden,
Ama burda kaldi gölgen.
Son defa görmek istiyorum seni,
Bir daha öldürmemek icin kendimi.
Insan bir kere ölür,
Benim hayallerim,umutlarim her gün ölüyor.
Gidecegim yüregimden,yitirdim,kazanamadim
Seni orda biraktim.
Paramparca olmus bir bedende.
Artik bu son adimlarim.
Seni buldugum yerde birakiyorum.

Birazdan sabahi karsilayacagim,
Ve beni buldugun yere gidecegim
O dipsiz yere,o bosluga,
Acilarimi,yaralarimi tasiyacagim.
Arkadaslarim onlar artik benim.
Ve sabah oldugunda,
Bütün sehri saracak yalnizligim.
Ask dediklerinde cocuktum,
Babam yoktu yanimda yalnizdim.
Gene ask ve ben hala cocugum, gene yalnizim.
Ve ask bitti,soldu ciceklerim.

Aydinligi olmayan son satirlari yaziyorum,
Küflenmis sözlerimi.
Burusmus bir kagit parcasina.
Onunda ömrü bitiyor.
Az sonra onu avuclarimin arasina alip,
Iyice kirismasini saglayacagim.
Actigimda tipki ben diyebilmek icin.

Safak sökmek üzere,
Ben hazirim.
Seferim bitti.
Dönüyorum.
Aslinda kaciyorum,
Hani virane olmus, damlar vardir ya,
Birde tavani akar,
Su agacli,fakir evden bahsediyorum
iste oraya.
Yüküm agar,ha gayret,ha gayret
Buzlarla kapli bedenimi tasimak ne zor,
Hele üsümek
Hele bir de rüzgarin amansiz titreyisi.
Ama engel degil bana,
Yolculugum coktan basladi,
Dönüyorum.
Aslinda kaciyorum.
Sana ait son damlalarimi yüzüme sürüyorum,
Kanla sulanmis damlalarimi.
Sirf evim tanisin diye beni,
Yoksa siginacak baska nerde bulurum bu limani
Kiyiya ulastim,
Simdi sensizlige demir atiyorum.
Sana dokunamamin ezikligini yasayarak gidiyorum.
Yelkenler fora.
Hadi ugurlar olsun.........

alıntı


tşkler güzel bi şiirdi yüreklerden mutluluk eksilmesin
SEVGİYLE KALIN

Sefil bir hayatın mazisindeki hataları kadar ağır
bağırıpta duyuramadığım sevdam kadar sağır
akşamdan kalmış bir sarhoş gibi
sabah başımda duran can yakmaları
ertesi güne sakladım umutları
ertesi güne hep
göremeyeceğimi, gelmeyeceğini bildiğim
ertesi güne
aralıgın suratımı tokatladığı bir ayaz günü
ilmek ilmek beynime nakşettiğim hayalin sahibine
göğsüme varlığını bırakan birine emanet ettim
ertesi günümü...
bir otobüs durağımıydı, bir park oturağımıydı
bilmiyorum...
güneşin kara bulutlar arasından son çırpınışlarıyla
sönük hüzmelerini gönderdiği bir yerdi işte
gözlerim hafiften kısılmıştı
bu kadar ağır olduğumu bilmezdim kendimin
yorgun düştüğüm o yerdi işte
sözlerim tıkanmıştı
ellerim ıslanmıştı...
ölçülüp biçilmeden
bir volkan kadar dağınık
karanlığa hapsolmuş yalnızlık kadar yanık
hakimin falsosunu kolladığı ayaktaki adam kadar sanık
boğazımda düğümleniyor sözler
masum bir çocuk kadar basık
kelimeler...
Ertesi günlerim vardı benim
Unutkanlığımın başlangıç noktasında bi yerde
Bir dilbere
Emanet bırakmıştım...


Yuregıne, gonlune gozlerıne saglık. eyw