Duvarlarından prangalı sevdalar
sızıyor bu şehrin.
Akıyor sokaklardan
ruhumun ıssız gar’ına.
Sen, tanrılara baş kaldıran dinim!
Tut ellerimden
gözlerinin o gizli mabedine götür beni.
Bir çift söz, sokak çocuğu gibi
uyuyor kaldırımlarda.
Onu görmeden gidişin
Kalışından belliydi.
Unutmamak için yerini
köşesini kıvırdığım bir umutsun yüreğimde.
Sen meçhul geleceğimin
mecburi istikameti,
Seviyorum Seni!