geçen yine iyi bi rezillik yaptım ewden çıktım erkenden cumartesi günü dersane için. kulağımda mp3 vardı.elimde çantama sığmayan mat kitabı. kitabında sayfalarından 30-40 tanesi basımdan dolayı kopmuştu araya sıkıştırdım bende napiiim. nese dolmuşa bindim ben. ön tarafta ayakta duruyorum. normalde hep dikkat ederim mp3 ün sesini kısarım ama bu sefer kısık olanı açtım canım istedi öyle . biri arkadan camı açınca rüzgar bi esti ben eşarbı filan tutayım derken kitaptaki sayfaları farketmedim. millet de bana bağırmış bağırmış han fendi diye duymuyorum da. en sonunda oturanlardan biri koluma şöyle bi dokundu . arkama bi döndüm benim kitap sayfaları uçuşuyo milletin kafasında yerde kucaklarda filan sayfalar var hep bi kaç tanede dışarı uçmuş ben birini toplarken diğerleri gözümün önünden filan uçuyo .... öööyle bi ortam. herkes zaten bani dövecekmiş gibi bakıyo. bende hiiç umrumda bile deil. sanki çok normalmiş gibi davranıyorum." hanfendi bi tane de altta var... hıh saoluuuuun" eyfendi ben alırım kafanızdan saçınız bozuldu haberiniz olsun" diye topladım. yetmedi bide ineceğim yere gelince müzik sesi yüksek olunca unuttum bi güzel "EN MÜSAİT YERDE İNEBİLİRMİYİİİİİİİİİMMMMMMM" diye bağırdım tam oldu. napalım ben böyle bi insanım yani
