Seni düşünüyorum yine...
İlk karşılaştığımız an geliyor aklıma. Ellerimi yüzÜme kapatarak, gözlerimin dolmasını ve dudaklarımın titremesini engellemeye çalışmaktan, yüz ifadeni tamamlayamıyor beynim!
Beynime inatla, sıcacık bir gülümsemeyle bana yürüdüğün anı hatırlıyor yüreğim...
Seni düşünmeye başlayınca böyle oluyorum! Yazı olarak ortaya çıkan birkaç paragraf ama benim dalıp gitmelerim bir kitap kalınlığında oluyor!!!
Kalem elimde olmasına rağmen, bazen tavana diktiğim gözlerimle bazen de gecenin rengini almış şehirdeki her ışıkla sayfalarca yazıyorum aslında sana!...
Sensiz olamadığım gibi, müziksiz de olamıyorum. Radyom dibimde, kah Kayahan' la "Hiç mi özlemedin, hiç mi hatırım yok!" diyerek isyan ediyor; kah Sezen Aksu' yla "Prangalarca boynuma taktığım sensin!" diyerek kıvrılıyorum bir köşeye...
Göz kapaklarım geceye yenik düşüyor ama yüreğim hala seni düşünüyor işte!...
Rüyama gel, ne olur!!! Ama geçen ki gibi yapma azıcık konuş olur mu? Rüya bile olsa seni görünce mutlu uyanıyorum... Hasretim azalıyor, yüreğim hafifliyor böylece...
Ben her zaman ki gibi yine konuşuyorum diyorum ki, rüyamda bile olsa sana diyeceğim son söz şudur!
"Dönersen bırakmam,
Dönersem bırakma!"