rica ederim =) beyenmenize sevindimm

teşekkürler paylaşım için...

BOYLE BIR SEVMEK

ne kadinlar sevdim zaten yoktular
yagmur giyerlerdi sonbaharla bir
azicik oksasam sanki cocuktular
biraksam korkudan gozleri sislenir
ne kadinlar sevdim zaten yoktular
boyle bir sevmek gorulmemistir

hayir sanmayin ki beni unuttular
hala arasira mektuplari gelir
gercek degildiler birer umuttular
eski bir sarki belki bir siir
ne kadinlar sevdim zaten yoktular
boyle bir sevmek gorulmemistir

yalnizliklarimda elimden tuttular
uzak fisiltilari icimi urpertir
sanki gokyuzunde bir buluttular
nereye kayboldular simdi kimbilir
ne kadinlar sevdim zaten yoktular
boyle bir sevmek gorulmemistir.

Paylas?m?n i?in te?ekk?rler hepsi ?ok g?zel

ELİMDEN GELEN BU

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Çoğalmak neyse ne azalmak zor
Birisi seni her an bırakıp gittiğim
Öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
Ağzındali acı alnındaki çizgiyim
Gözlerine kirli bir bulut getirdim
Hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
Yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
Bir yerin üşüse onun sıcaklığı
Öbürü en içten çağrını işitmiyor
Alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
Bakışları kıyısız deniz uzaklığı

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
İkisi birden çıkmaya uğraşıyor
Bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
Birisi yeni baştan serüvene başlamış
Öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
Çoğalmak neyse ne azalmak zor

Attila İLHAN
( 1925 - - )


<STRONG>HAYATI:

1925 yılında İzmir’in Menemen İlçesi'nde doğdu. İstanbul Üniversitesi, Hukuk Fakültesi’ndeki yüksek öğrenimini yarıda bıraktı, gazete ve dergilerde çalıştı. Demokrat İzmir Gazetesi Genel Yayın Müdürlüğü ve Başyazarlığı'ndan, Ankara’da Bilgi Yayınevi Danışmanlığı'na geldi (1973-1980). Çeşitli gazetelerde köşe yazarlığını sürdürdü (1968- ) (Yeni Ortam, Dünya, Milliyet, Söz, Güneş, Meydan)
Zamanla (1955- ) toplumcu kollayışı bırakmamakla birlikte, tek insanın duygu dünyasından kesitler verdi; artistik abartmalarla ve yerli dünya görüşüne de yaslanarak, bireysel temaları işledi. Aynı gerginlik ve gerilim kendine özgü bir söz dizim ve hazinesiyle at başı, çarpıcı benzetmelerle zenginleşmiş romanlarında da görülür. Eleştiride uzun zaman toplumcu gerçekçilik ilkelerine bağlı kalmıştı.

ESERLERİ:

Duvar (1948)
Sisler Bulvarı (1954)
Yağmur Kaçağı (1955)
Sokaktaki Adam (1953)
Zenciler Birbirine Benzemez (1957)
Hangi Seks (1976)
Yanlış Erkekler, Yanlış Kadınlar (1985)
Abbas Yolcu (1957)
Ben Sana Mecburum (1960) Bela Çiçeği (1962)
Yasak Sevişmek (1968)
Kurtlar Sofrası (1963/64)
Sırtlan Payı (1974)
Hangi Sağ (1980)
Ulusal Kültür Savaşı (1986)
Hangi Edebiyat (1993)
Hangi Batı (1972) Tutkunun Günlüğü (1973)
Böyle Bir Sevmek (1977)
Elde Var Hüzün (1982)
Fena Halde Leman (1980)
Dersaadet’te Sabah Ezanları (1981)
Gerçekçilik Savaşı (1980)
Sosyalizm Asıl Şimdi (1991)
Hangi Küreselleşme (1997)
Faşizmin Ayak Sesleri (1975)
Korkunun Krallığı (1987)
Ayrılık Sevdaya Dahil (1993)

üstadın şiirleri için sonsuz teşekkürler perikızı

ellerine sağlık cnm..

RİCA EDERİM CNLARIM DÜNYAMIZI YANSITAN IŞIK ŞİİR !