bir karlı yolda önümde usul usul yürümekteydin.beyazın sadeliği şehrin her bir yerini kaplamış İstanbul sokakları gözlerimi kamaştırmaktaydı.yanına yaklaşmak neredeyse imkansız ötesindeydi,oysa tanıyordum seni hemde çok yakından.yüreğimin en derininde en ulaşılmaz yerinde sevdanin ateşi alev alev yanmaktaydı...
titreyen dizlerim tutmuyordu sanki,soğukla ilgisi yoktu biliyorsun sıcak kanlıyımdır işte en soğukta bile yanarım alev alev.sana yakın olmanın heyecanıyla ürperiyordu yüreğim.ayak izlerini takip ediyorum yürüdüğün yollarda.karda belli olan ayak izlerine basarak yürüyorum bir tutku olmuş sana ait olan şeylere sahip olabilme içgüdüsüyle hareket ediyor yüreğim...
gittikçe daha belirgin bir hale geliyor ayak izlerin arkandan bastığım ayak izlerinden vazgeçiyorum bir an daha büyük bir güzelliği keşfetmek için çabalıyorum.yanında olabilmenin o eşsiz güzelliğine varabilmek için soluk soluğa pervasızca çırpınmaktayım.yanında olduğum an dün gibi beynimin denge noktasına öyle derin kazınmış ki....,
yanında olduğum her anın her saatini sayabilmenin sen uzaklardayken seni yaşayabilmenin satır satır keyfini yazıyorum....
aşkın her ayrılığı bizde yudum yudum yaşandı kara gözlüm işlendi yüreklerimize ayrı şehirlere düşmenin meşakkatli hüznü ile ama tercih etmediğimiz tek bir şey vardı seninle;birbirimizin arkasında kalmak, biz hep yanyana olmayı tercih ettik seninle...şimdi çok uzaklardasın bana,ama her zaman dediğim gibi seninle onur duymaktayım kocaman yüreğimle...ne kadar ayrı yerlerde olsakta yürümekteyiz seninle hep aynı yolda yan yana...
(onur duyduğum sevgilim canım öğretmenime yazılmıştır.benden çok uzaklarda olsanda yüreğim hep seninle kara sevdam Ebediyen Seninim.....)
titreyen dizlerim tutmuyordu sanki,soğukla ilgisi yoktu biliyorsun sıcak kanlıyımdır işte en soğukta bile yanarım alev alev.sana yakın olmanın heyecanıyla ürperiyordu yüreğim.ayak izlerini takip ediyorum yürüdüğün yollarda.karda belli olan ayak izlerine basarak yürüyorum bir tutku olmuş sana ait olan şeylere sahip olabilme içgüdüsüyle hareket ediyor yüreğim...
gittikçe daha belirgin bir hale geliyor ayak izlerin arkandan bastığım ayak izlerinden vazgeçiyorum bir an daha büyük bir güzelliği keşfetmek için çabalıyorum.yanında olabilmenin o eşsiz güzelliğine varabilmek için soluk soluğa pervasızca çırpınmaktayım.yanında olduğum an dün gibi beynimin denge noktasına öyle derin kazınmış ki....,
yanında olduğum her anın her saatini sayabilmenin sen uzaklardayken seni yaşayabilmenin satır satır keyfini yazıyorum....
aşkın her ayrılığı bizde yudum yudum yaşandı kara gözlüm işlendi yüreklerimize ayrı şehirlere düşmenin meşakkatli hüznü ile ama tercih etmediğimiz tek bir şey vardı seninle;birbirimizin arkasında kalmak, biz hep yanyana olmayı tercih ettik seninle...şimdi çok uzaklardasın bana,ama her zaman dediğim gibi seninle onur duymaktayım kocaman yüreğimle...ne kadar ayrı yerlerde olsakta yürümekteyiz seninle hep aynı yolda yan yana...
(onur duyduğum sevgilim canım öğretmenime yazılmıştır.benden çok uzaklarda olsanda yüreğim hep seninle kara sevdam Ebediyen Seninim.....)
