Mêlûliyem artık gülmemiz geçti
bundan sonra murâd almamız geçti

faydası yok geç kalınmış figanın
dünyada ölümden başksı yalan

Yâr bizde olunmaz yaralar açtı
ölüp kurtulmaktan başka çâre yok

Askın benı dıvaneye cevırdı
aklımda kalmadı ne yazam sana

Ardın sıra dur! dur...
dıye cagırdım.
durmadan gıdersen ne yazam sana

Dunyanın temeli zevk ilen sefâ
ömrümde görmedim kimseden vefâ
ağladım sızladım günde bin defa
durmaz gözüm yaşı ne yazam sana

Sus çobanım gayrı yeter dilimi
uzatma çek
boşta kalan elimi
sorma gardaş gayrı benım halımı
anlattım hâlimi ne yazam sana...

Bugun nazlı yâri candan seyr'ettim
baktı bana
kıya kıya
eridim...

İnsâf eyle bir gün şu halimi sor
kapalı kapımı bilmem kim çalar
tatlı dillim çiçeklerden uzak dur
bahar gelmiş kokuların gül çalar

Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi
kurban olam bakma bana el gibi
yanakların tâze açmış gül gibi
arı ona yanağından bal çalar