canım annem
zaman ne kadarda hızlı
bir zamanlar bebeğim dediğin yavrun büyüdü
hayatla yüzyüze şimdi
acımasızlığını öğreniyor hayatın....
öğrendim aslında hemde çok iyi.....
çocuk olmak istiyorum annem bu hayatı hiç tanımamış olmak
hiç bişey yokmuş gibi senin yumuşacık kollalarında uyumak istiyorum
ağlayınca teselli edecek biri arıyor gözlerim
seni başımın okşayışını özlüyorum
hasretle bana sarılışını çok ama çok özlüyorum
keşke hiç büyümeseydim annem
keşke hiç bu hayatı anlamasaydım annecim
keşke hep senin bebeğin olarak küçük yavrun olarak kalsaydım
bu hayatı bu lanet olası acılarla dolu hayatı hiç tanımasaydım
annem annecim
ben çocuk olamak istiyorum
yine beni bebeğin gibi biricik yavrun gibi sevebilirmisin
yine yumuşacık kollarında uyuturmusun
okşarmısın başımı
ağladığımda teselli edermsin beni
bu hayatın nasıl olduğunu
iyi yanlarıda olduğunu anlatırmısın öğretirmisin annem annecim
işte büyüdüm artık annem büyüdüm
şimdi acı dolu hayatta
acılar içinde mutluluk arıyorum
annem annecim nasıl mutlu olabirim
bu hayatta ben nasıl...
