[COLOR="DarkRed"]Heyecanla sahibi olan ufak ?ocu?a do?ru ko?tu Pufy. Onun kendisini her ?a??r???na b?y?k bir heyecanla gitmek, g?reviydi sanki. Annesi, babas?, karde?i, arkada??... her ?eyiydi ufak ?ocuk onun i?in. Bir kerecik sevse, sevin?ten ??ld?r?r, s?rf kendini bir kez daha sevdirebilmek ad?na, her t?rl? cambazl??? yapmaya ?al???rd?. Yeter ki, sevsin...
?lm?? annesini hala emmeye ?al???rken tan??m??t? sahibi olan ufak ?ocukla. S?t gelmeyen memeleri zorlarken, arkas?ndan yumu?ac?k iki minik el sar?lm??, onun "annemden ayr?lmam" diye feryatlar?na kulak asmadan kuca??na alm??t?. G?zlerine bak?p, "bundan sonra birlikteyiz ufakl?k, isminde 'Pufy' olsun olur mu ?" demi?ti. Minicik bir k?pek, minicik bir ?ocuk... Sevgi ve dostlu?un ba?lang?c?n?n ad?yd? Pufy... B?yle ba?lam??t? ya?am?n yeni tad?.
Tombi? v?cudunu minik ayaklar? zor ta??r, ufak ?ocu?un arkas?ndan ko?arken ?o?u zaman hemen yorulur, beni de bekle anlam?nda "Hev Hev" diye kendini ifade ederdi. Ufakl?kta geri d?ner, Pufy'nin yan?na oturur ve Pufy dinleninceye kadar onunla sohbet ederdi. Birbirlerini hi? g?zden kaybetmemeye ?al???rlard?. Pufy bir an onu g?zden kaybetse bu korkun? d?nyada kaybolacak zannederdi. Hen?z 2 ayl?kt?, ya?ama dair her ?eyi ?ocuktan ??reniyordu. Oyun oynayal?m diye att??? ufak ?s?r?klardan birinde, ?ocu?un aya?? kanay?nca, ?ok utanm??, ?z?nt?s?nden k??e bir yere gidip a?lam??t?. Onlar iki karde? gibiydiler. ?imlerde alt alta, ?st ?ste yuvarlanmalar?, yemek yemek i?in olan yar??lar?, ?e?meye kim ?nce gidecek m?sabakalar?. Hepsi hayat?n ??renimiydi Pufy i?in.
Geceleri hava biraz serin olurdu. B?y?k b?y?k k?pekler gelir, etrafta sinirli sinirli gezerlerdi. Pufy her ak?am kerpi? bir duvar?n arkas?nda uykuya dalar, sabaha kadar uyanmazd?. Kim bilir belki uyan?rsa b?y?k k?peklerden biri onu yerdi ? Ya da karanl?k onu bo?ard?. ?stelik ufak ?ocukta yoktu. Onu kim korurdu ?
G?nler h?zla ge?iyor, her g?n Pufy yeni bir ?eyler ??reniyor, her g?n ufak ?ocu?a daha ?ok ba?lan?yordu. Do?um t?yleri d?k?lmeye ba?lam??, k?sa ve gri yeni t?yleri onu daha tombul ve g?zel g?stermeye ba?lam??t?. Evet, yak???kl? bir delikanl? olacakt?. Hatta kocaman olup, ufak ?ocu?u hep koruyacak, ona kimsenin zarar vermesine izin vermeyecekti. Hele ?imlere bast?klar? i?in ?ocu?a ba??ran kap?c?y? ?oktan g?z?ne kestirmi?ti. B?y?y?nce ufak bir pa?a alacak, ?ocu?a bir daha ba??rmamas? gerekti?ini anlatacakt?. San?r?m insanlar iyi canl?lard?. Ufaklar? bile b?ylesine sevgi dolu ise, b?y?kler daha anlay??l?, daha koruyucu olmal?yd?. Evet, evet.. Ya?am ?ok g?zeldi...
"Haydi Pufy, saatimi getir" yine b?y?k bir heyecanla ko?tu. Saati ?imlerin i?inden al?p, h?zla geri ?ocu?a d?nd?. Saati b?rak?nca, sevgi dolu ufak eller boynuna doland?. Ah, hep sevseydi ke?ke. Yumu?ac?k ellerin iletti?i sevginin kar??l???n? o minik elleri yalamakla verdi. Tekrar aya?a kalkt? ?ocuk ve saati f?rlatt?. "Haydi pufy, getir bebe?im". ??te yine saati getirecek ve yine sevilecekti. Heyecanla ko?tu, saati a?z?na ald?. Kalbi k?t k?t ?arp?yordu. D?nmek i?in hamle yapt???nda arkas?nda biri engel oldu. Baca??yla onu itelemi?ti. Minicik ba??n? kald?r?p, g?zlerini yukar?ya dikti. Kocaman bir insan duruyordu. "Acaba saati bu amcaya versem, oda beni sever mi" diye d???nd?. Adam elindeki k?re?i havaya kald?rd?, san?r?m at?p getirmesini isteyecekti. Ama o k?rek ?ok b?y?kt?, getiremez di ki... Bekledi?i olmad?. K?rek b?y?k bir h?zla ba??na indi...
"Demek bah?eme pislersin ha!!!" ac?dan ne s?yledi?ini anlayamam??t? bu b?y?k insan?n. ?yle ?ok can? yanm??t? ki, avaz? ??kt??? kadar ba??rmak istemi?, fakat a?z?na dolan k?rm?z? s?v? sesinin ??kmas?n? engelleyerek, ufak bir m?r?lt? halini alm??t?. Kulaklar? duymaz oldu, g?zleri kararm??t?. Neden vurmu?tu o amca ona ? Ufak ?ocuk nerdeydi ? Neden korumam??t? Pufy'sini. K?rek bir kez daha kalk?p v?cuduna indi. Yine tarifsiz bir ac? kaplad? v?cudunu. Bir h?z?n perdesi kapatm??t? g?zlerini. Art?k hareket edemiyordu, k?t k?t atan kalbinden ba?ka hi? bir yerini hissetmiyordu ??nk?. Minicik g?zlerini kald?r?p ufakl??? arad?. ?lerde belli belirsiz bir g?lge. Evet oydu, kokusunu buradan bile alm??t?. T?pk? oda kendisi gibi hareketsiz, korku dolu g?zlerle bak?yordu. Acaba ona da m? vurmu?lard? ? Neden donup kalm??t? ? Neden gelip kendisini bu can?n? yakan adamdan hala kurtarm?yordu... Nedenler ile doldu beyni. Saati h?zl?ca al?p gelemedi?i i?in mi b?ylesine ac? bir ceza verilmi?ti ona ?
K?rek bir kez daha kalkt?... Pufy her ?eyi anlam??t?. Bir ka? saniye sonra, annesi gibi hareketsiz olacakt?. Annesi gibi toprak olacak, g?zleri g?ne?in do?u?unu hi? g?remeyecek, yeni bir g?n ba?l?yor sevincini, y?re?inde hi? hissedemeyecekti. Bir daha kalk?p oynamayacak, kafas?n? k???k ?ocu?un kollar?n?n aras?na sokamayacakt?. Her ?eyden ?nemlisi, b?y?y?p onu koruyamayacakt?. K?l??lar?n k?n?na girerken ??kard?klar? ses gibi bir ses ??kt? bo?az?ndan. Ya?amas?na ni?in izin verilmiyordu ? Soru i?aretleriyle dolu minik g?zlerini, ufakl???n g?zlerine dikti. Son yarg?lamas?n? yapm??t?, insanlar ufald?k?a sevgi doluyor, b?y?d?k?e kin ve nefrete d?n???yorlard?.
K?rek indi...
Ya?am bitti... [/COLOR]
Pufy' den arda kalan, minicik a?z?ndan b?rakmad??? kanl? bir saatti...
?lm?? annesini hala emmeye ?al???rken tan??m??t? sahibi olan ufak ?ocukla. S?t gelmeyen memeleri zorlarken, arkas?ndan yumu?ac?k iki minik el sar?lm??, onun "annemden ayr?lmam" diye feryatlar?na kulak asmadan kuca??na alm??t?. G?zlerine bak?p, "bundan sonra birlikteyiz ufakl?k, isminde 'Pufy' olsun olur mu ?" demi?ti. Minicik bir k?pek, minicik bir ?ocuk... Sevgi ve dostlu?un ba?lang?c?n?n ad?yd? Pufy... B?yle ba?lam??t? ya?am?n yeni tad?.
Tombi? v?cudunu minik ayaklar? zor ta??r, ufak ?ocu?un arkas?ndan ko?arken ?o?u zaman hemen yorulur, beni de bekle anlam?nda "Hev Hev" diye kendini ifade ederdi. Ufakl?kta geri d?ner, Pufy'nin yan?na oturur ve Pufy dinleninceye kadar onunla sohbet ederdi. Birbirlerini hi? g?zden kaybetmemeye ?al???rlard?. Pufy bir an onu g?zden kaybetse bu korkun? d?nyada kaybolacak zannederdi. Hen?z 2 ayl?kt?, ya?ama dair her ?eyi ?ocuktan ??reniyordu. Oyun oynayal?m diye att??? ufak ?s?r?klardan birinde, ?ocu?un aya?? kanay?nca, ?ok utanm??, ?z?nt?s?nden k??e bir yere gidip a?lam??t?. Onlar iki karde? gibiydiler. ?imlerde alt alta, ?st ?ste yuvarlanmalar?, yemek yemek i?in olan yar??lar?, ?e?meye kim ?nce gidecek m?sabakalar?. Hepsi hayat?n ??renimiydi Pufy i?in.
Geceleri hava biraz serin olurdu. B?y?k b?y?k k?pekler gelir, etrafta sinirli sinirli gezerlerdi. Pufy her ak?am kerpi? bir duvar?n arkas?nda uykuya dalar, sabaha kadar uyanmazd?. Kim bilir belki uyan?rsa b?y?k k?peklerden biri onu yerdi ? Ya da karanl?k onu bo?ard?. ?stelik ufak ?ocukta yoktu. Onu kim korurdu ?
G?nler h?zla ge?iyor, her g?n Pufy yeni bir ?eyler ??reniyor, her g?n ufak ?ocu?a daha ?ok ba?lan?yordu. Do?um t?yleri d?k?lmeye ba?lam??, k?sa ve gri yeni t?yleri onu daha tombul ve g?zel g?stermeye ba?lam??t?. Evet, yak???kl? bir delikanl? olacakt?. Hatta kocaman olup, ufak ?ocu?u hep koruyacak, ona kimsenin zarar vermesine izin vermeyecekti. Hele ?imlere bast?klar? i?in ?ocu?a ba??ran kap?c?y? ?oktan g?z?ne kestirmi?ti. B?y?y?nce ufak bir pa?a alacak, ?ocu?a bir daha ba??rmamas? gerekti?ini anlatacakt?. San?r?m insanlar iyi canl?lard?. Ufaklar? bile b?ylesine sevgi dolu ise, b?y?kler daha anlay??l?, daha koruyucu olmal?yd?. Evet, evet.. Ya?am ?ok g?zeldi...
"Haydi Pufy, saatimi getir" yine b?y?k bir heyecanla ko?tu. Saati ?imlerin i?inden al?p, h?zla geri ?ocu?a d?nd?. Saati b?rak?nca, sevgi dolu ufak eller boynuna doland?. Ah, hep sevseydi ke?ke. Yumu?ac?k ellerin iletti?i sevginin kar??l???n? o minik elleri yalamakla verdi. Tekrar aya?a kalkt? ?ocuk ve saati f?rlatt?. "Haydi pufy, getir bebe?im". ??te yine saati getirecek ve yine sevilecekti. Heyecanla ko?tu, saati a?z?na ald?. Kalbi k?t k?t ?arp?yordu. D?nmek i?in hamle yapt???nda arkas?nda biri engel oldu. Baca??yla onu itelemi?ti. Minicik ba??n? kald?r?p, g?zlerini yukar?ya dikti. Kocaman bir insan duruyordu. "Acaba saati bu amcaya versem, oda beni sever mi" diye d???nd?. Adam elindeki k?re?i havaya kald?rd?, san?r?m at?p getirmesini isteyecekti. Ama o k?rek ?ok b?y?kt?, getiremez di ki... Bekledi?i olmad?. K?rek b?y?k bir h?zla ba??na indi...
"Demek bah?eme pislersin ha!!!" ac?dan ne s?yledi?ini anlayamam??t? bu b?y?k insan?n. ?yle ?ok can? yanm??t? ki, avaz? ??kt??? kadar ba??rmak istemi?, fakat a?z?na dolan k?rm?z? s?v? sesinin ??kmas?n? engelleyerek, ufak bir m?r?lt? halini alm??t?. Kulaklar? duymaz oldu, g?zleri kararm??t?. Neden vurmu?tu o amca ona ? Ufak ?ocuk nerdeydi ? Neden korumam??t? Pufy'sini. K?rek bir kez daha kalk?p v?cuduna indi. Yine tarifsiz bir ac? kaplad? v?cudunu. Bir h?z?n perdesi kapatm??t? g?zlerini. Art?k hareket edemiyordu, k?t k?t atan kalbinden ba?ka hi? bir yerini hissetmiyordu ??nk?. Minicik g?zlerini kald?r?p ufakl??? arad?. ?lerde belli belirsiz bir g?lge. Evet oydu, kokusunu buradan bile alm??t?. T?pk? oda kendisi gibi hareketsiz, korku dolu g?zlerle bak?yordu. Acaba ona da m? vurmu?lard? ? Neden donup kalm??t? ? Neden gelip kendisini bu can?n? yakan adamdan hala kurtarm?yordu... Nedenler ile doldu beyni. Saati h?zl?ca al?p gelemedi?i i?in mi b?ylesine ac? bir ceza verilmi?ti ona ?
K?rek bir kez daha kalkt?... Pufy her ?eyi anlam??t?. Bir ka? saniye sonra, annesi gibi hareketsiz olacakt?. Annesi gibi toprak olacak, g?zleri g?ne?in do?u?unu hi? g?remeyecek, yeni bir g?n ba?l?yor sevincini, y?re?inde hi? hissedemeyecekti. Bir daha kalk?p oynamayacak, kafas?n? k???k ?ocu?un kollar?n?n aras?na sokamayacakt?. Her ?eyden ?nemlisi, b?y?y?p onu koruyamayacakt?. K?l??lar?n k?n?na girerken ??kard?klar? ses gibi bir ses ??kt? bo?az?ndan. Ya?amas?na ni?in izin verilmiyordu ? Soru i?aretleriyle dolu minik g?zlerini, ufakl???n g?zlerine dikti. Son yarg?lamas?n? yapm??t?, insanlar ufald?k?a sevgi doluyor, b?y?d?k?e kin ve nefrete d?n???yorlard?.
K?rek indi...
Ya?am bitti... [/COLOR]
Pufy' den arda kalan, minicik a?z?ndan b?rakmad??? kanl? bir saatti...
