Bende bir zamanlar sen'in gibi tektim.
"Ben'dim"
Öyle bir girdin ki hayatıma "Sen"
Lafta mutlu olacaktım "Ben",
Öyle diyordun.
...Üzülmeyecektim, ağlamayacaktım.
Sözler verdin dedin ki; "Bırakmayacağım"
Ama sen, beni öyle kandırdın ki son yüzünü tanıyamadım!
Beni seven mi yoksa terkeden mi gerçek sen mi bilmezken...
Zamanla sen kırdın beni, kalbimi parçalara ayırdın...
Şimdi "Ben", "Biz" olduk.
"Ben kalp kırıklarım ve gözyaşlarım"...
Daha ne kadar dayanacaksa canım, kalp kırıklarımın acısına...
Ne kadar dayanacaksa göz altı çukurlarım, gözyaşlarıma...
Bildiğim tek şey var; O da önce sen'i sonra kaybettiğim kendimi özlediğim...
Acaba sen nerdesin, hangi tendesin?
Ben nerdeyim?
"Cennetin olan kalbinde mi",
Yoksa "cehennemin olan geçmişinde mi?"
