Bir yaşamı avuçlarına alıp gecenin sessizliğinde kaybolmak; dalgın bakışlarla...
Kimin adını savursam boşluğa hep bir harf gelip takılır yüreğime...
Susmuyor alfabenin başındaki harf de; sonundaki harf de...
Araya kaynayanları saymaya gücüm yetmez...
Balkondaydım....
Az önce...
Azalarak...
içimdeki boşluga düş... ben tutarım seni ?
Hangi günlüğün kapağını açsam rüzgar esip geliyor bugünüme...
Dışarda hain bir yaz kavurmaktan uzak..
Düşler yangın yerindeyken, düşsüzlük almış başını gidiyor...
Sayıklayan bir bedenin, hiçbir sese yetişemeyen görüntüsü salınıyor karanlıkta...
Şehir içine akıyor ...
Şehir içime akıyor...
Kanmadan kanıcaklarıma , alıp başımı sureti olmayan bir gidişe doğru yola çıkıyorum....
içimdeki boşluga düş... ben tutarım seni ?
Aldırmadım...
Ne sana ne sen'li kuşkuların gölge oyunlarına...
Bir yerlerde soğuk bir rüzgar devralıyor geceyi...
Hissetmekten uzak bedenim, gelen çağrıya 'hayır' demiyor...
Gel diyor düşlerin yolcusu, gel ve sarıl bakışlarıma...
Bir dal aramalı mıyım diye düşünürken, çatırdayan sesinle irkiliyor bedenim...
Sesler kapılarıma dayanıyor..
Sesler adımlarıma düşüyor...
Yoksunluğuma karışıyor çürümüş bakışlarımın...
Tetikte tek bir can, kurşun soluğunda...
içimdeki boşluğa düş... ben tutarım seni ?
Ya vazgeçip siyah bakışlarından düşeceğim; ya da savaşıp kokuna katacağım beni...
Gece bakışları...
Saatte bilmem kaç; kaç kilometre hızla aşktan düşüyorum...
sen içimdeki boşluğa düş... ben tutarım seni ?
[SIZE=1]KAHRAMAN TAZEOÄžLU[/SIZE]
NazaR Değme$in 