Yorgunum….
Bedenim yorgun,beynim yorgun,ruhum yorgun ve kalbim yorgun…
Arkadaştık…
Dost olduk
Bi zaman sonra baktık can ile canan olmuşuz…
Hayaller…..
Beklentiler…….
An geldi…
Sustu her şey….
Telefonlar…
Mesajlar….
Mektuplar…
Mailler….
Diller….
Ve..şarkılar susmuştu…
Konuşan tek şey kalbimdi….
Gel-gitlerdeydi yüreğim…
Yaşamak ya da ölmek
Yaşamak O nsuz….
Ölmek…..Kainatın gülü ölümü istemeyin ama hatırlayın demişti….
Can canansız….cananda “can”sız kalmıştı…..
O sevmişti…ama Ben aşık olmuştum….
Sevilmek güzeldi…ama sevmek daha güzeldi acısı vardı…
gülün dikeni olduğu gibi….
“dönülmez akşamın ufkundayım..
Vakit çoookkk geç”
Ve şu anda
İstanbul’da sabah ezanları okundu….
Sabah namazları eda edildi…
Çok şükür …..
Sevgili….
Sevenlerim var….
Üzerime bombalar atılmıyor…
Üzgünüm sevgili….
Gitmeliyim..
Ve ben yine
Maskemi takmalıyım
Benim bir rolüm var biliyor musun?
Polyanna…….
