Hiç bir şey aynı değil senden sonra. Yarım kaldım bunu biliyorum da herkesin beni bu kadar yalnız bırakması acınacak bir durum. Ağlamakta istemiyorum ama elimden gelmiyor. Sen gideli ne kadar oldu bilmiyorum ama ben sensiz bir hayatı yaşayamıyorum. Hiç bir şeyden tat alamaz oldum. Her yerde senin kalıntıların var. Unutamıyorum hiç bir şeyini. Acıyor içim kimseye anlamıyorum derdimi. İçime atıyorum acılarımı. Seninle karşılaşmamızın hayaliyle yatıyor seninle uyanıyorum her sabah.
İki gün önce İstanbul’daydım. Bandırma’da bizim sevgimize şahit sular seni aradı yanımda. Ama sen yoktun. Yalnızdım ben orda. Seni anlattım onlara akşama kadar. Adını her söylediğimde martılar ağladı ardında. Tutamadım kendimi bende ağladım. Oysa sen beni hiç bırakmaz sanırdım. Çok inanırdım sözlerine yeminlerine… Ağladıkça açılmam gerekirdi ama deniz o kadar acı vuruyordu ki dalgakıranlara halimi o zaman anladım. Ben senden başkasını sevemem bundan sonra. İlk defa bir cansızla konuştum. Seni anlattım denize dalgakıranlara fenere. Bakma bana öyle deliymişim gibi. Canlı yok ki çevremde konuşayım anlatayım seni dinlesinler beni. Sen gittin ya ben gerçek sensizliği gerçek yalnızlığı tattım. Ve her aklıma geldiğinde gidişin ağladım.
Bugün bir farklıyım ben. İçim sıkılıyor canım acıyor. Sözler kelimeler fayda etmiyor artık. Sanırım yıkılmam demem yanlışmış. Yıkıldım. Şarkılarda televizyonda otururken yatarken her anımda bir anı taşıyorum yanımda. İçime attıklarımı biriktiriyorum sana. Karışlaştığımız ilk gün sana söyleyeceklerimi. Birini söyleyeyim mi sana? Ben seni unutamadım geri gelsen belki kabul görmezsin ama ben seni unutamam.
Unutamam seni benim hayatımsın sen
Silemem ki gülmelerini sebebimsin sen
Ağlarım sensiz her gün acımsın sen
Yıkıldım senden sonra unutulmazımsın sen…
Yazacaklarımı unutur oldum. İçimdekileri beni herkesi yalnızlığımı ve seni asla unutmadım unutamadım. Bu kadar büyük severken ben sen neden gittin aslında anlamadım. Üzüyormuşum seni. Anlamadın tanıyamadın beni o güzel günlerde. Ben o beni bırakmaz asla derken gittin sen. Yalancı oldum başkalarının gözünde. Varsın olsun varsın ben yalancı adi sevimsiz karaktersiz olayım. Sana bir şey demesinler yeter. Bak bir daha söylüyorum. Ben seni seviyorum. Sana ilk şiirimden bir söz yazacağım. Basit değildir benim sevmelerim. Aslında o söz benim sana sorduğum soruydu. Cevabını her an almak için uğraştığım soruma sen giderek cevap verdin. O mesaj unutulmayacaklar arasına girdi hafızamda. Gidene git demek asillere yakışırdı sana göre. Ve sen bana git dedin. O asillikle geri gelmek istiyorsun beklide ama söyleyeceklerimden çekiniyorsun. Sana kıyamazken sana kötü sözler söyledim. Ama kendimi senden seni de benden soğutmanın tek yolu buydu. Neden sorma ne olur. Yaptım ama ardından çok ağladım.
Şimdi bunu okursan eğer bil ki ben seni gerçekten sevdim. Hala da seviyorum. Senin yaşadığın yerde asla olmayacağım. Asla nefes almayacağım adım bile atmayacağım oraya. Sen bana git dedin ben gittim. Ve sanırım bittim.
Eğer seni kırdıysam özür dilerim hem de defalarca. Numaramı msn adresimi netlogtaki sayfamı değiştirdim. Sen mutlu istedim. Senin mutluluğun ben yokken ben bunu anladım.
Sana onunla mutluluklar
[b]Semih Aslan[/b]
İki gün önce İstanbul’daydım. Bandırma’da bizim sevgimize şahit sular seni aradı yanımda. Ama sen yoktun. Yalnızdım ben orda. Seni anlattım onlara akşama kadar. Adını her söylediğimde martılar ağladı ardında. Tutamadım kendimi bende ağladım. Oysa sen beni hiç bırakmaz sanırdım. Çok inanırdım sözlerine yeminlerine… Ağladıkça açılmam gerekirdi ama deniz o kadar acı vuruyordu ki dalgakıranlara halimi o zaman anladım. Ben senden başkasını sevemem bundan sonra. İlk defa bir cansızla konuştum. Seni anlattım denize dalgakıranlara fenere. Bakma bana öyle deliymişim gibi. Canlı yok ki çevremde konuşayım anlatayım seni dinlesinler beni. Sen gittin ya ben gerçek sensizliği gerçek yalnızlığı tattım. Ve her aklıma geldiğinde gidişin ağladım.
Bugün bir farklıyım ben. İçim sıkılıyor canım acıyor. Sözler kelimeler fayda etmiyor artık. Sanırım yıkılmam demem yanlışmış. Yıkıldım. Şarkılarda televizyonda otururken yatarken her anımda bir anı taşıyorum yanımda. İçime attıklarımı biriktiriyorum sana. Karışlaştığımız ilk gün sana söyleyeceklerimi. Birini söyleyeyim mi sana? Ben seni unutamadım geri gelsen belki kabul görmezsin ama ben seni unutamam.
Unutamam seni benim hayatımsın sen
Silemem ki gülmelerini sebebimsin sen
Ağlarım sensiz her gün acımsın sen
Yıkıldım senden sonra unutulmazımsın sen…
Yazacaklarımı unutur oldum. İçimdekileri beni herkesi yalnızlığımı ve seni asla unutmadım unutamadım. Bu kadar büyük severken ben sen neden gittin aslında anlamadım. Üzüyormuşum seni. Anlamadın tanıyamadın beni o güzel günlerde. Ben o beni bırakmaz asla derken gittin sen. Yalancı oldum başkalarının gözünde. Varsın olsun varsın ben yalancı adi sevimsiz karaktersiz olayım. Sana bir şey demesinler yeter. Bak bir daha söylüyorum. Ben seni seviyorum. Sana ilk şiirimden bir söz yazacağım. Basit değildir benim sevmelerim. Aslında o söz benim sana sorduğum soruydu. Cevabını her an almak için uğraştığım soruma sen giderek cevap verdin. O mesaj unutulmayacaklar arasına girdi hafızamda. Gidene git demek asillere yakışırdı sana göre. Ve sen bana git dedin. O asillikle geri gelmek istiyorsun beklide ama söyleyeceklerimden çekiniyorsun. Sana kıyamazken sana kötü sözler söyledim. Ama kendimi senden seni de benden soğutmanın tek yolu buydu. Neden sorma ne olur. Yaptım ama ardından çok ağladım.
Şimdi bunu okursan eğer bil ki ben seni gerçekten sevdim. Hala da seviyorum. Senin yaşadığın yerde asla olmayacağım. Asla nefes almayacağım adım bile atmayacağım oraya. Sen bana git dedin ben gittim. Ve sanırım bittim.
Eğer seni kırdıysam özür dilerim hem de defalarca. Numaramı msn adresimi netlogtaki sayfamı değiştirdim. Sen mutlu istedim. Senin mutluluğun ben yokken ben bunu anladım.
Sana onunla mutluluklar
[b]Semih Aslan[/b]
