AŞKIN İMLASI
** Doğru yere koyulmazsa virgül, anlatılmak istenileni doğruca anlamaz ki gönül...**
Her şey ? ile başladı..
Bir " açıldı kalbe..
: nın ardından döküldü sevgiler birbirlerine
Adı aşk kondu..
Mutluydu cümleler
Sonunda gülen yüzler vardı..
Sonra bir gün öyle bir şey dedi ki adam,
bir ! çıka geldi cümle sonuna ..
Kadın,suçlamadı adamı ama yakıştıramadı da kendine..
O uzun çubuğu yıkıp tek bir nokta bırakmakta sinmedi içine..
; yerleşmişti aşkın sonuna
Adam zaman istedi...
Tuhaf bir güven duyuyordu ki kadın
Emindi ; aşılacaktı mesafeler..
Ve beklenen cümleyi yazdı adam nihayet,
Kadın elindeki noktayı bir hışımla atıp yere,
Virgülü olmasını istediği yere yerleştirdi..
Şaşkındı
Belki çok sonra anlayacaktı yaptığı yanlışı,
Ama daha kullanılmamış işaretleri vardı kalbinin ne yapsaydı...
Gönlünün güzelliğine inanmayı seçti adamın
Bir yanı kırıktı evet ama
Yine de dökülen güzel cümlelerine muhtaçtı dudaklarının ..
Üstelik gülümseyen yüzler daha da artmaya başladıkça zamanla,
İçinde aşkın büyüdüğünü hissediyordu kadın..
Ve " kapanıyordu sanki iki isimle..
Mutluydu-lar- sanıyordu..
Ve en son,
Bir akşamüstüydü gülen yüzünü yerleştirdiğinde sevdiği.
El salladı kadın..Görüşmek üzere temennisiyle..
Ama adamın ... koyduğunu günler sonra anlayacaktı..
Vardır bir bildiği dedi sustu kadın saygıyla birkaç gün..
Mağarasında yalnız kalmak istediğini düşündü üzgün üzgün..
Zaman geçti yeni bir işaret gelmedi adamdan..
Umudu kırıldı kadının,
Yan yana iki'ye düştü aşkın noktaları..
İçinde tuhaf bir his, arkana dönüp gitme diyor,
Ama aklı sebebsiz yalnız bırakılışına kabul de gösteremiyordu..
Bir işaret aradı halini vaktini anlatır..
bulamadı...
Ve çok sonra
Öyle bir şey daha öğrendi ki kadın..
Bu kez gururu kırıldı..
......................Kayan gözyaşında bir nokta daha kayboldu................
Evet belliydi ve aşka nokta konmuştu artık..
Aşk sandığı engelle-n-mişti..ne yazık ki..
Ve kadın bir daha kimseye güvenmemesi gerektiğini anladı..
Şimdilerde,
Yalnız geçen akşamüstülerde,
Kırık bir kalp ile bakarken penceresinden,
Bir soru işareti takılsa da aklına(!)
"neden" ? diye sorsa da sürekli(!)
Başladıkları noktada bulsa da kendini (!)
Bir açıklama, bir konuşma - si beklentisi yaralasa da durmadan yüreğini(!)
Bir daha aynı yanlışı yapmayacağına dair söz vermişti bir kere kadın,
Sımsıkı yumduğu avuçlarını açtı usulca,
Kalbindeki tüm ; leri gözyaşına saldı...
....................çünkü anlamıştı ki ,aşkta ; lerin yeri yoktu.........
Ceyda Arslan
** Doğru yere koyulmazsa virgül, anlatılmak istenileni doğruca anlamaz ki gönül...**
Her şey ? ile başladı..
Bir " açıldı kalbe..
: nın ardından döküldü sevgiler birbirlerine
Adı aşk kondu..
Mutluydu cümleler
Sonunda gülen yüzler vardı..
Sonra bir gün öyle bir şey dedi ki adam,
bir ! çıka geldi cümle sonuna ..
Kadın,suçlamadı adamı ama yakıştıramadı da kendine..
O uzun çubuğu yıkıp tek bir nokta bırakmakta sinmedi içine..
; yerleşmişti aşkın sonuna
Adam zaman istedi...
Tuhaf bir güven duyuyordu ki kadın
Emindi ; aşılacaktı mesafeler..
Ve beklenen cümleyi yazdı adam nihayet,
Kadın elindeki noktayı bir hışımla atıp yere,
Virgülü olmasını istediği yere yerleştirdi..
Şaşkındı
Belki çok sonra anlayacaktı yaptığı yanlışı,
Ama daha kullanılmamış işaretleri vardı kalbinin ne yapsaydı...
Gönlünün güzelliğine inanmayı seçti adamın
Bir yanı kırıktı evet ama
Yine de dökülen güzel cümlelerine muhtaçtı dudaklarının ..
Üstelik gülümseyen yüzler daha da artmaya başladıkça zamanla,
İçinde aşkın büyüdüğünü hissediyordu kadın..
Ve " kapanıyordu sanki iki isimle..
Mutluydu-lar- sanıyordu..
Ve en son,
Bir akşamüstüydü gülen yüzünü yerleştirdiğinde sevdiği.
El salladı kadın..Görüşmek üzere temennisiyle..
Ama adamın ... koyduğunu günler sonra anlayacaktı..
Vardır bir bildiği dedi sustu kadın saygıyla birkaç gün..
Mağarasında yalnız kalmak istediğini düşündü üzgün üzgün..
Zaman geçti yeni bir işaret gelmedi adamdan..
Umudu kırıldı kadının,
Yan yana iki'ye düştü aşkın noktaları..
İçinde tuhaf bir his, arkana dönüp gitme diyor,
Ama aklı sebebsiz yalnız bırakılışına kabul de gösteremiyordu..
Bir işaret aradı halini vaktini anlatır..
bulamadı...
Ve çok sonra
Öyle bir şey daha öğrendi ki kadın..
Bu kez gururu kırıldı..
......................Kayan gözyaşında bir nokta daha kayboldu................
Evet belliydi ve aşka nokta konmuştu artık..
Aşk sandığı engelle-n-mişti..ne yazık ki..
Ve kadın bir daha kimseye güvenmemesi gerektiğini anladı..
Şimdilerde,
Yalnız geçen akşamüstülerde,
Kırık bir kalp ile bakarken penceresinden,
Bir soru işareti takılsa da aklına(!)
"neden" ? diye sorsa da sürekli(!)
Başladıkları noktada bulsa da kendini (!)
Bir açıklama, bir konuşma - si beklentisi yaralasa da durmadan yüreğini(!)
Bir daha aynı yanlışı yapmayacağına dair söz vermişti bir kere kadın,
Sımsıkı yumduğu avuçlarını açtı usulca,
Kalbindeki tüm ; leri gözyaşına saldı...
....................çünkü anlamıştı ki ,aşkta ; lerin yeri yoktu.........
Ceyda Arslan