Sen giderken yıldızlar düşüyordu
Ve her yıldızla bir insan ölüyordu
Sen giderken
Sen giderken sevgilim
Dünyam kıyamete gülümsüyordu
Bir anda herşeyden vazgeçip
Savuruyordum bütün ömrümü toprağa
Arkandan öylece bakarken
Çocuklar gibi masum bakışlar arasında
Öylesine çaresizdim ki
Bir çocuk boğuluyordu
Gözyaşlarımla
Sen giderken yelken açıyordu yüreğim
Gecenin ürkütücü karanlığında
Hiç gelmeyecek olan bir sabaha
06.06.06 Kerem ÇOBAN
Ve her yıldızla bir insan ölüyordu
Sen giderken
Sen giderken sevgilim
Dünyam kıyamete gülümsüyordu
Bir anda herşeyden vazgeçip
Savuruyordum bütün ömrümü toprağa
Arkandan öylece bakarken
Çocuklar gibi masum bakışlar arasında
Öylesine çaresizdim ki
Bir çocuk boğuluyordu
Gözyaşlarımla
Sen giderken yelken açıyordu yüreğim
Gecenin ürkütücü karanlığında
Hiç gelmeyecek olan bir sabaha
06.06.06 Kerem ÇOBAN
