empati... empatik oldum her zaman.Eleştiride sınır elbette ki vardır.Eleştiri yargılamak değildir herşeyden önce.

Empati her zaman şart o zaman anlayabiliriz karşımızdaki kişinin ruh halini.

Eleştiri olumlu ve olumsuz birde hem olumlu hem de olumsuz yönleri vardır...

Fakat önemli olan neyi eleştirdiğindir... Bir eseri eleştirirken farklı duyguları dışa dökersin, bir şahsı eleştirirken farklı duyguları one sürersin...

Yapacagımız olumsuz eleştirileri öne sürmeden once, empati kurulabilir fakat iyi eleştiride empati kurmak sacma olur...

Yapılan olumsuz eleştirinin dozajı karşındaki insana hakaret edilmediği sürece sınırsız olabilir...

Yapılan olumlu eleştirinin dozajı da, karşındaki insanın eleştirdiğin yonlerini değiştirmediği sürece sınırsız olabilir....

bence olumlu bir elestiri nasil hos karsilaniyorsa olumsuz bir elestiride ayni sekilde karsilanmali...
bende birini elestirirken tabiki sözlerime dikkat ediyorum onu kirmamaya calisiyorum...
hatirladigim bir animi var;türkiyedeki okulumda tarih ögretmenimiz vardi sinirliydi ama iyiydi..iste biz ona her sabah geldiginde hocam cok siksininz falan filan dioduk,cok iyi ders anlatiyosunuz diyoduk yag cekiyoduk yani
sonra bi gün ögretmen bir cocuga haksizlik yapti bizde hocam siz cok fevrisiniz falan dedik,haksizsiniz dedik baktim bagirmaya basladi kadin, yok iste benmi haksizim siz nasil bi ögretmene böle dersiniz falan diyodu halbuki ilk dersimize girdiginde o demisti bize yeri geldiginde olumlu yada olumsuz elestiride bulunabilirsniz
böle iste daha bir ögretmen olumsuz elestiriyi kabul etmiyosa artik diycek bisey yok
ama Allah tan benim arkadaslarimla hicbirzaman böle bir sorunum olmadi...