Hep aynı saatleri yaşıyorum,
Hep aynı,
Birbirini kovalayan yüzlerden geçiyorum,
Seni düşünüyorum,
Eflatun renkli sabahlarda,
Yağmursuz kalıyorum,
Dörtnala geçiyor gençlik bedenden,
Aşk gibi,sevda gibi,
Yazılıyor tende karanfil gölgesine şiirler,
Okuyorum,ama anlamıyorum,
Bu şehire sığmıyorum sevdiğim,
Hep aynı saatlerde bırakıp acıları,
Sana tamamlanıyorum,
Susunca,
Ağır bir karanlık çöküyor gecelerime,
Sen gidiyorsun uzaklara,
Ben uzaklar oluyorum,
Tuzaklar kuruyorum hep aynı saatlerde kendime,
Hep aynı saatlerde seni buluyorum,
Sonbahar'ı öpüyor dudakların,
Ben çocuklar gibi ağlıyorum,
Sen uzaklardasın şimdi,biliyorum,
Bense ağır aksak,düşe kalka,
Hep aynı saatlerde,
Bu şehre sensizliği öğretiyorum...
Birkan ASKAN
