zor zamanların kadınıyım ben hep öyle oldum.
olası olmayan hayallerin,
olmaz olsun dedirten aşkların ve olur olmaz yoklara karışan mutlulukların kadını...
sızlatan,acıtan,kanatan ne varsa biriktirdim yüreğimin kırmızısında..
gidenlerin ayak izlerini topladım yollarından içime attım,gözlerimdeki sancıyı ağladım bilmem ne kadar sürdü?
yaşlarımla gözlerimdeki tüm umutlarımı da kuruttum ama yine de derdimi anlatamadım;
yalnızlığımın bir köşesine kıvrıldım ses etmeden yıllandım...
yaşlandım...
şimdilerde biri aşk diyecek olursa bana;
"iste karşındayım;benim."
diyorum tüm mutsuzluğumla
"ben aşkın yalın haliyim!!!"

Şimdi,
Sesimi düşünceme saklasam,
Sözüm üç noktanın boşluklarına sığınır kederinden,
Dönmek kabullenmek demek,
Reddetmenin tabiri caizi kayıp!

Şehrin kalabalık caddelerinde yürüyor yalnızlığım
Merhameti namerd kelimeleri, eze eze...
Gölgesine dudaklarından düşen geceler tutunmuş,
Ayakları çıplak...
Çıkmaz sokaklarda sek sek oynuyor umutlarım
Taş, sabrımın çizgilerini zorluyor..
Tek ayağım havada, seni fısıldıyorum bu şehre....

Gecenin zifiri karanlığından kara çalındı gözlerime
Oysa ben aydınlık bakardım senden yana
Şimde gecem gündüzüm kalmadı...sadece siyahım sana

Soğuk bir odayı bile ısıtırdı nefesin,ki nefesimle karıştığı an yangın çıkardı içimde.
Ellerimde birikmiş küllerden ibaretsin artık ömrümde...

Üflesem donarsın,
Bıraksam uçarsın,
Sen yanılgılarımın tam ortasındasın...

Yarım kalmışlık böyle bi'şey demek ki.Ve ıssız,ve yârsız...doğrultamıyormuşsun bedeni.
Gidene yas tutmak siyah giymek değil,karanlığın ta kendisiymiş...

Yalnızlığa dair kırık dökük mısralarım dışında,dairliğim kalmadı hayata.
Tat yok,koku yok,haz yok...bu kimsesizlik y(ç)ok bana!
Yıpratırken bu aciz yüreğimi,hâlâ gözlerinde ufak bir ışık görme niyetindeyim.

Açsaydın,
Görecektin belki...
Sonsuz bekleyiş,
Sonsuz acılar üretmiş
Geriye kalan sadece geceymiş...

Yolun başında da geceydi buralar,sonunda da...Boşa giden onca sabahın ardından payıma düşeni gördükçe ben...sustukça sen...
Neyse...dert etme lütfen

Simsiyah bir geceydi...
Gece bakışların...
Yüreğimi seni yutan karanlığa bıraktım...

Geç kaldın her şeye... Geç kaldın bana... Geç kaldım sana...

Bulunduğun zamana ait şeyler yaşayamadın sen.
Hep "Sonra..." diye başlayan cümleler kurdun.
Hep " Belki bir gün..." diye temennilerde bulundun.
Dilemek yetmiyormuş bazı şeyleri, bütün benliğinle istemek lazımmış.
Başarmak için ölesiye çabalamak...
Dahası cesur olmak lazımmış.
Aşkda, sevgide, nefrette, acıda, mutlulukta...
Niye erteledik?
Sahi, biz hiç "biz" olduk mu ???