Yürek Çağrım'a...


***

‘ … derken bir düş gibi giriyorsun hayatıma. ’

Çok uzak zamanlardan istediğim bilediğim ömrümü / ömrüme yazdığım kutsal vurguların tapınağı olan mavi düş’üm gibi… Kocaman gözlerin var ellerin tel örgülerden sıyrılmış; ama yalnız ama vurguna uğramış… sımsıcak ellerin var gözlerimde.

‘ … hasret türküsünü söylüyor dilim edebi … ’

O çok soylu sevdaların esiri olmuş yüreğin beliriyor ardından. Özlemler… Vurgunlar… Kaçışlar zamanın gerisinden. Kara çalınan ömrüme istediğim bütün yazgıların vurgunu olmuşluğun kendi dilinin kendi gerçekliği’yle beliyor yüreğin dilinin söylediğince.

‘ … kaç vurguna teslim etmişsin oysaki yüreğini…’

Şimdilerde senden istediğim bir ömür / bir ömrün geçişkenliği… Belki de ömürlerimizin; tınısını henüz hissedemediğimiz süslü benzetmelerden uzak limanların kıyılarında. Karanlığın koynundan çıkmış olan yüreğimin alışkanlıklarından hazlığı… Korkuları geri beslemeleri derken sen bir kakafoni… Yak bir sigara dağıt yaşanmışlıklarını özleminle sar özlemlerle dolu yüreğimi.
Zerdali kokusu kelimelerinin gerçekliğini hissettir ömrümün güncesine..

‘ … ah ben! Seni bu denli yakın hissediyorken ömrüme...’

Gerçekliğinin yalnız ve sadece çıplaklığı… Biliyorsun yanan ellerimin sahisini. Adım gibi eminim ellerim soğuk hala… Adım gibi biliyorum hissettiğini yüreğimin ayazını. Yanan ellerimden önce üşüyen ellerimin gerçekliğini. Duyuyor ve beliyorsun o türkümü usul usul mırıldandığımı. Biliyorsun adım gibi eminim o soylu kentlerin esiri olmamış yüreğimin gerçekliğini. Sen bir mahpeyker belki de…
Belkilerin uzak kalmasını nasıl isteğimi nasıl bir vurgundan sana kendimi yalnızca bu kadar hazırlaya bildiğimi uzun zamanların kıyısından biliyorsun adın gibi. Kendin gibi eminsin gerçekliğimin edebinden.

‘ … şimdilerde bir sevda pişkinliği konuyor ellerime gözlerim dalıyor zamansız derin boşluğa boşluğumuza dalıyor…’


Korkularımın hesapsızlığını gülümün mavisini yüreğimin çağrısını biliyorsun. Ne duruyorsun kutsal vurguların kaçası sen… Ah bir bilsen ne çok ağladığım gecelerimin yalnızlığını… Kendimi doğurduğum büyüttüğüm ve beslediğim bakir zamanlarımın kokuşmuşluğunu…

dedim ya; bir sevda pişkinliği konuyor dudağımın kenarına usulca ve gülümsüyorum. Belki birazda unutarak korkularımı. Gerçekliğinin tüm özü ve çıplaklığıyla sana sesleniyorum. Yüreğine… Yollarını yarım bırakma ömrüme. Kendin kadar neysen nesin kimsen kim… ama kendin ama yüreğin kadar kunduramın tozu sigaramın dumanı ol…


Mehtap Mutlu / 5 Ekim' 08

Her gece sen...Paramparça olur uykularım.
Karanlığın en koyulaştığı yerde kapının çalındığını duyarım.
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme.
Sen yoksun... Kilitlenir dudaklarım gözlerim karanlıklarda
boşuna arar seni.Sen yoksun...
Yalnızlığımı kadehlere doldurup tek başıma içmeliyim bu gece
Kırmalıyım kapıları evleri ateşe vermeliyim
Sen yoksun...zaman gitgide uzar..
Altmış saniye bir dakika..Altmış dakika bir saat..
Ve sabahın olmasına daha beş saat var.
Beklemek bir çeşit ölmektir.
Sen yoksun...Bu bana her gece binlerce ölüm demektir.

SensizLik denen iLLet doLaşıyor vücudumda

DamarLarımda geziyorruhumu buLandırıyor

GözLerin tek iLacımbir tutam bak ne oLur

Sevgiyi geçtim çoktanyanımda kaL ne oLur

Sen buLutsun bende rüzgar

EsmeLiyim aşkına yar

biraz benLikçokça senLik

böyLe sürsün bu havaLar

Ne kızgınLıkne dargınLık

Seviyorsan yoL buLunur

Hayat bir gün o da bu gün

SıkıntımutLuLukacıgülüş....

Kendim olmaktan uzak
Kendim olmak ne ki yani bu ben değil miyim?
Evet kendimi bu halimle sevmiyorum beğenmiyorum o nedenle de kendim olmaktan uzak...
Hırslarım yok hayallerim yok sadece saman alevi arzular hepsi bu koca koca siyahlıklar...
Yeşile çalan bir kırmızı var
O sen
Gülüşe yakın bir öfke var
O sen
Yaşama uzak bir ben var
İçimde olan bir sen
Koysalar beni bir kavonoza
Bakmasalar yüzüme
Ölsem orda
Dibim delinmese

Şu günlerde bakıyorum da kendime hala duruyor hiçliğim yamalı entari gibi. Bir ota acımadığım kadar acıyorum kendime. Salak sıkıntılarla yazıyorum okusalar bunca şeyi hiç gülmemiş sanırlar beni oysa ağız dolusu kahkahalarım vardı. Ödünç mü verdim yoksa kaybetim mi bilmiyorum o kadar zaman geçtiki üstünden...
Hem şimdi ne fark eder ben beni böyle berbat hissederken.
Yaşamak zor diyoruz hiç yaşamaya çalışmadan belki de doğuştan tembel ve de bezginiz kim bile bilir ki!
Acı sanıyoruz her umutsuzluğumuzu oysa gerçek umutsuzluğun ne olduğunu bilmiyoruz bile...
Sıkıntımutlulukacıgülüş hepsi veya hiçbiri neden bu kadar sorguluyoruz yada sorguluyorum.
Aslında biliyorum bırak kasaba köyü mezra bile olamayacağımı gücüme mi gidiyor ne!
Nereden bakıyorsan o kadar değişik gözüküyor.
Kendimi suçlamaktan yorulunca seni suçluyorum.
Yokluğunuterkedişiniilgisizliğini hatta ölmeni...
Şu sıralar hep seni görüyorum en uzunu iki saniye olanlarda....
Heey efendi ve o umursamaz halinden ağlamaklı halini sorguluyorum neden?
Herkesin bir babası varmış...
Öyle yoksun ki kokun sinmemiş bana
Öyle varsın ki acın acın gitmemiş yüreğimden
Henüz sebebini bilmiyorum ama sonum senin gibi olacakmış geliyor !...

hepsini ayrı ayrı okudum eline emeğine sağlık...keyfle okudum...teşekkür ederim...

Dostcu Adlı Kullanıcıdan Alıntı:hepsini ayrı ayrı okudum eline emeğine sağlık...keyfle okudum...teşekkür ederim...

Sagol begenmenize sevindim..

Herşey gönlünce olsun

Sevgiyle KaLıN...

***BuGüN YüReğiM BiR BaŞKa ACıyoR BiLMiyoRuM NeDeN***



Ahh ahhh Hilalim.......

Alıntı:bu gün yüreğim bir başka acıyor bilmiyorum neden...
bütün duygular üstüme üstüme geliyor inatla...

Yüregine saglik .. ):