Bilmezsin sen:
yıldızlar kayardı her gece saçlarıma!kimseler görsün istemezdim düşlerimde sabahladığını...
O yüzden en büyük korkum olurdu talan edilmesi düşlerimin, çaresiz kalmışlığım olurdu yalnızlığım, kimsesizliğim...
Yıkılmaya yüz tutmuş köprülerden geçerdi en ağır sevdalarım.
hep içimde yıkılma korkusu, hep göçük altında sessiz çığlıklarım olurdu en sesli sevdalarım.
İçimde kopanlar ruhumun iç gıcırdatan yalnızlığı değildi, bunca ağırlığı göğüslemiş olmanın yorgunluğu vardı üzerimde.
Sesli sevdalarımın sessiz çığlıkları tırmalar kulaklarımı, can yakar her seferinde külleri uçuşmayan.
Geceler örtemiyor içimdeki yangının dışa vuran anlamsızlığını.
Hep yüzükoyun sevdalarda buluyorum kendimi,
o yüzden sıkıştırıyor göğüs kafesim, sımsıcak ellerime susamış yüreğimi...
Darmadağın oluyorum düşlerime daldığında, hiç birşey oluyorum yanında, yokluğundaysa herşey..
. Sevgiler büyütüyorum içimde sana, en büyük sevdamdan daha büyük kalıyorsun yanımda, hep biraz daha fazla aşk,
hep biraz daha fazla yoğunluk var mayanda ve tututluyorum ben sana aşkın en koyu kıvamında.
Sen bilmezsin!Ya dipteyimdir yada tavan yapar sevgilerim, o yüzden çok ses çıkartır aşklarım, yüksekliği kadar sancılıdır benim sevdalarım ki seni paylaşmak yine de acı veriyor bana;
doğan güneşle, saçlarına değen rüzgarla, dudaklarına değen bir fincanla, belkide yalnızlığınla!
Kim bilir?
Anlamsız kuru gürültüler büyütüyorumdur sevdana dair, anlamsız şarkılar besteliyorum, şiirler yazıyorum sana, en büyük en ateşli sevdama...
Hasretler zorluyor yalnızlığımı dayanamıyorum, o yüzden geliyorum bak;
üzerimde en süslü sevgilerim var,
en can alıcı hasretlerim,
sana biriktirdiğim milyonlarca öpücüklerim...
Bekle beni çok yakınındayım,
uzat elini sol tarafına ve dinle;
duydukların,
sana koşan ayak seslerim..
BİLMELİSİN DİYE YAZDIM EN SESLİ SEVDAMSIN BENİM....
yıldızlar kayardı her gece saçlarıma!kimseler görsün istemezdim düşlerimde sabahladığını...
O yüzden en büyük korkum olurdu talan edilmesi düşlerimin, çaresiz kalmışlığım olurdu yalnızlığım, kimsesizliğim...
Yıkılmaya yüz tutmuş köprülerden geçerdi en ağır sevdalarım.
hep içimde yıkılma korkusu, hep göçük altında sessiz çığlıklarım olurdu en sesli sevdalarım.
İçimde kopanlar ruhumun iç gıcırdatan yalnızlığı değildi, bunca ağırlığı göğüslemiş olmanın yorgunluğu vardı üzerimde.
Sesli sevdalarımın sessiz çığlıkları tırmalar kulaklarımı, can yakar her seferinde külleri uçuşmayan.
Geceler örtemiyor içimdeki yangının dışa vuran anlamsızlığını.
Hep yüzükoyun sevdalarda buluyorum kendimi,
o yüzden sıkıştırıyor göğüs kafesim, sımsıcak ellerime susamış yüreğimi...
Darmadağın oluyorum düşlerime daldığında, hiç birşey oluyorum yanında, yokluğundaysa herşey..
. Sevgiler büyütüyorum içimde sana, en büyük sevdamdan daha büyük kalıyorsun yanımda, hep biraz daha fazla aşk,
hep biraz daha fazla yoğunluk var mayanda ve tututluyorum ben sana aşkın en koyu kıvamında.
Sen bilmezsin!Ya dipteyimdir yada tavan yapar sevgilerim, o yüzden çok ses çıkartır aşklarım, yüksekliği kadar sancılıdır benim sevdalarım ki seni paylaşmak yine de acı veriyor bana;
doğan güneşle, saçlarına değen rüzgarla, dudaklarına değen bir fincanla, belkide yalnızlığınla!
Kim bilir?
Anlamsız kuru gürültüler büyütüyorumdur sevdana dair, anlamsız şarkılar besteliyorum, şiirler yazıyorum sana, en büyük en ateşli sevdama...
Hasretler zorluyor yalnızlığımı dayanamıyorum, o yüzden geliyorum bak;
üzerimde en süslü sevgilerim var,
en can alıcı hasretlerim,
sana biriktirdiğim milyonlarca öpücüklerim...
Bekle beni çok yakınındayım,
uzat elini sol tarafına ve dinle;
duydukların,
sana koşan ayak seslerim..
BİLMELİSİN DİYE YAZDIM EN SESLİ SEVDAMSIN BENİM....