Balacam(küçüyüm) sen ölme...:'(
[b]Aynı mahallede yaşayorduk. Her gün bir kızla gelirdi ev. ismini hiç kimse bilmiyordu. Herkes onun hakkında bazı şeyler konuşuyordu, ama kimse kim olduğunu bilmezdi.Yaşil gözlü, esmer bir gençti. Mahallenin bütün kızları ona aşıktı. Bense nefret ederdim ondan...
Çok farklıydı biriyidi... Bütün gece odasının ışıkları yanardı. Yatmak yerine bütün gece onun evini gözetlerdim. Ondan hoşlanmasamda, artık herşeyiyle ilgileniyordum. Bigün anladım ki, şimdiye kadarə kendimi aldatmışım. Ona karşı hiss ettiyim şey sevgiymiş. O gündən sonra o eve gelmemiş uyuyamıyordum. Yanında getirdiyi kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü insan olduğunu söylese de, ben her zaman onu korurdum . Onunla karşılaşmak için bütün günümü qapı önünde geçirirdim...
Bir gün yene onu gördüm. bana göz vurdu. Yanımdan geçendiyinde onu çağırdım, ama "işim var Balacam"-deyip uzaklaşdı. Bana " Balacam " söylemiştidi. Yani aramızdakı yaş farkını hatırlatmıştı bana. Eve gidip bütün günü ağladım. Ama kararımı vermiştim. Ona aşkımı ilan edecektim. Onu sevdiyimi söylemeliydim ona!!! Bir gün yenəe qapı önünde dayanıp onun gelmesini bekliyordum. Geldiyini gördüyümde bende ardınca gittim. Evine girdi. Bir az bekledikten sonra kapını dövdüm. Kapını açtı, " Ne lazım, Balacam? "-söyledi. "Seni seviyorum" - dedim. Üzüme baxıb sakince gülümsedi, " evet.."-dedi yavaşca. " Ne evet? " - diye sordum , hiç bişey demedi. koşarak evinden çıktım, odama girip bir ay hiç bir yere çıkmadım. Bir gün kızlarla sohbet ediyorduk onun evine ambulans geldi. Onu evinden çıxarıp ambulansa apardılar. Herkes ona bakıyordu. Onu yanımızdan geçirdiklerinde yavaşça gözünü açtı, bana baktı ve " Ben de seni, Balacam. "-söyledi ve gözlerini yumdu. kıpkırmızı olmuştum. Herkes bana bakıyordu. Ağlayarak kaçmağa başladım.
Akşama kadar eve gitmedim. Bütün günü ağlayayarak sokakları gezdim. Akşama eve geldim. Annemler ondan konuşuyordu. Sevdiyi bir kız varmış bir vakitler. Ailesi onunla evlenmesine izn vermədiyi için kız evden kaçmış vesokakta tek-tenha gəzerken sokak çocukları tarafından öldürülmüş. O günden sonra genç adam ne zaman sokakta kız görse, eve getirirmiş. Bu güne kadar hangi kıza gönül verip seviyormuşsa, hepsi ölüyormuş. Son vakitlerde de bir kızı dünyalar kadar seviyormuş. Bunun içinde kendini öldürmüş. Polisler evin duvarlarında " Balacam " yazılarını bulmuşlar. " Balacam, sen de ölme!!! " yazıyormuş bütün duvarlara. Balacam, ben de seni sevdim...hem dee çoookk sevdim... Başkaları gibi sen de ölme diye ben öldüm... [/b]
[b]Aynı mahallede yaşayorduk. Her gün bir kızla gelirdi ev. ismini hiç kimse bilmiyordu. Herkes onun hakkında bazı şeyler konuşuyordu, ama kimse kim olduğunu bilmezdi.Yaşil gözlü, esmer bir gençti. Mahallenin bütün kızları ona aşıktı. Bense nefret ederdim ondan...
Çok farklıydı biriyidi... Bütün gece odasının ışıkları yanardı. Yatmak yerine bütün gece onun evini gözetlerdim. Ondan hoşlanmasamda, artık herşeyiyle ilgileniyordum. Bigün anladım ki, şimdiye kadarə kendimi aldatmışım. Ona karşı hiss ettiyim şey sevgiymiş. O gündən sonra o eve gelmemiş uyuyamıyordum. Yanında getirdiyi kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü insan olduğunu söylese de, ben her zaman onu korurdum . Onunla karşılaşmak için bütün günümü qapı önünde geçirirdim...
Bir gün yene onu gördüm. bana göz vurdu. Yanımdan geçendiyinde onu çağırdım, ama "işim var Balacam"-deyip uzaklaşdı. Bana " Balacam " söylemiştidi. Yani aramızdakı yaş farkını hatırlatmıştı bana. Eve gidip bütün günü ağladım. Ama kararımı vermiştim. Ona aşkımı ilan edecektim. Onu sevdiyimi söylemeliydim ona!!! Bir gün yenəe qapı önünde dayanıp onun gelmesini bekliyordum. Geldiyini gördüyümde bende ardınca gittim. Evine girdi. Bir az bekledikten sonra kapını dövdüm. Kapını açtı, " Ne lazım, Balacam? "-söyledi. "Seni seviyorum" - dedim. Üzüme baxıb sakince gülümsedi, " evet.."-dedi yavaşca. " Ne evet? " - diye sordum , hiç bişey demedi. koşarak evinden çıktım, odama girip bir ay hiç bir yere çıkmadım. Bir gün kızlarla sohbet ediyorduk onun evine ambulans geldi. Onu evinden çıxarıp ambulansa apardılar. Herkes ona bakıyordu. Onu yanımızdan geçirdiklerinde yavaşça gözünü açtı, bana baktı ve " Ben de seni, Balacam. "-söyledi ve gözlerini yumdu. kıpkırmızı olmuştum. Herkes bana bakıyordu. Ağlayarak kaçmağa başladım.
Akşama kadar eve gitmedim. Bütün günü ağlayayarak sokakları gezdim. Akşama eve geldim. Annemler ondan konuşuyordu. Sevdiyi bir kız varmış bir vakitler. Ailesi onunla evlenmesine izn vermədiyi için kız evden kaçmış vesokakta tek-tenha gəzerken sokak çocukları tarafından öldürülmüş. O günden sonra genç adam ne zaman sokakta kız görse, eve getirirmiş. Bu güne kadar hangi kıza gönül verip seviyormuşsa, hepsi ölüyormuş. Son vakitlerde de bir kızı dünyalar kadar seviyormuş. Bunun içinde kendini öldürmüş. Polisler evin duvarlarında " Balacam " yazılarını bulmuşlar. " Balacam, sen de ölme!!! " yazıyormuş bütün duvarlara. Balacam, ben de seni sevdim...hem dee çoookk sevdim... Başkaları gibi sen de ölme diye ben öldüm... [/b]
ELVEDA BALACAM...:'(