Ben seni, boğuk renkli bulutlarda,hüzünlendiğim gecelerin yanlızlığında.
Loş ışıklar da,karanlık geceler de aramadım.
Seni elvan elvan renklerin,çiçeklerin ortasında da bulmadım.
Bir garip yanlızlığın kuytusunda,asık yüzlerin,kalabalığın ortasında.
Umutların arasında,sevginin manasında buldum......
Bak, bazı bazı şikayetçiler,kıskanır oldular beni senden.
İs renkli bulutlar,yıldızlar,garip yansızlıklarım,
Hatta sokak kaldırımları,kuşum kerpeten bile artık omuz'ma konmuyor,
Odamın ışığı sonuna kadar açık,Duvardaki resmine,
umutlara bakar gibi, sevgiye bakar gibi bakıyorum diye.
Oysa sen hayatım da, yazısı silinmiş bir defter yaprağı değilsin,olmamalısın.
Seni,sevgini, korkmadan iliklerime kadar yaşamalıyım,bir ömür boyu.
Sen yanımda yokken, denizin durgunluğunda gözlerini,coşkunluğunda ise,saçlarını görmeliyim.
Tümden öten kuşlara,denize,insanlara,yere göklere,tüm aleme.
Seni, sana olan sevgimi anlatmalıyım,bıkmadan usanmadan.....
