bir çocuk uyusa göğsümde ılık nefesiyle… kelimeler yaratsak ve cümleler kursak aşk adına yaşanmamış yanlarıyla… uykulu bir sabahın pas tutmuş ağız tadında… ne kadar uzak görünsem de sana, yüreğimde olduğunu bilsen, elini tutmasam da bir adım ardında olduğumu, ayağının takıldığı an, seni ilk tutan olacağımı bilsen…
olmaz mı…
yaşamın en kırılgan anında yüreğimi düğümleyen bir an olsan… karanlığın en tortu anında tutsan ellerimi,hesap sormadan, beni yargılamadan ve aşk adına beni darağacına asmadan bana sarılsan… görebilsen yüreğimin arka bahçesinde sana diktiğim gülleri… görebilsen sensiz aç, sensiz susuz ve sensiz perişan kaldığım çölleri… görebilsen rüya diye baktığın, ama benim boğulduğum gölleri…