öyle uzun bir ömür boyu sürecekmiş gibi sanki , işte sadece sankilerde kalan bir kelime kelime bana artık kelimeden ibaret geliyo. Anlamı olmayan basit tek yapayalnız bir kelime...

Önceden çok önceden de degil aslında şurda bir kaç gün önceden bende inanıyordum bu kelimenin büyüsüne , sihrine... Dostluk öyle bi şeydiki benim için.yalnız şehirde sığınacak limanımdı. Omuzunda ağalayacak , kahkalar atacak , hüzünlenecek... Ya annendi , babandı herşeyindi seni tamamlayan , en büyük sevinçleri hüzünleri yaşadığın... Yalnız kaldığında yalnızlığına ortak olan degil tamamıyla alıp götüren seni sen yapan kişidir ama...aması var işte tek güvence dalın tek sevdiğin kişinin senin arkandan vurması gibi kötü bi şey işte...

herşeyini kaybediryorsun dünyan yıkılıyor.Aç susuz kalıyorsun bi anda...Paramparça oluyorsun.Yalnızlığın artıyor, karamsarlaşıyorsun , koskocaman şehirde boş kaldırımlar gibi oluyorsun...Herşeyin boş bomboş olduğuna inanıyorsun.Sevdiklerin bi yana dostun bi yana ama meğer hiç sevdiğin yokmuş hiç dostun olmamiş hiç kişiler için seni kırmış üzmüş dallarını kırmış öyle kalakalmışsın...

Meğer ben hata yapmışım,meğer benim hiç dostum olmamiş, ama bu yıllarıma mal olmuş. Üzülsende boş üzülmesende...

Gerçek güvenilir dost bulmak çok zor buldunmuda dost dediğin sırtını yaslayabileceğin onunla ağlayıp onunla gülebileceğin kişi olmalı ve derdini dert bilmeli...paylaşımın için teşekkür ederim çok güzeldi...

Dostcu'nunda dediği gibi bu zamanda dost bulmak çok zor.
Paylaşımın için teşekkür ederim abisi.

şu hayatta dost bulmak öyle zorki dostum arkadaşm dediginiz insanlar bile günü geldigi zaman arkanızdan vurabiliyor