bu mektuba nasıl başlanır bilmiyorum;onun için senden en baştan özür dilerim.ben utangaç bir insanım.sevdigimin karşına geçip ben seni seviyorum diyemiyecek kadar utangaç bir insanım bu mektubu yazarken** içimden geldigi gibi yazıyorum en küçük bir yalanımı gördügün an** dünyaları verecegim gözlerine dalan gözlerim bir daha o gözlerine bakmak **kısmet olmasın.bir umudun bittigi zaman çıktın karşıma**uçurumun kenarındayken gördüm seni**bir insanın hayatı bir anda degişir mi ? bilmem ama benim hayatımı bir anda degiştirdin. Bir insanı özlemek bu kadar mı zor gelir insana? seni görmedigim her günün, bir özlem içerisinde geçmesi tesadüf müdür sence.Hayata sil baştan başlamak böyle bir şey herhalde.yeniden,severek ve sevdigini haykırarak yada haykıramamak,platonik sevmek.seninle çaresizligime çare olacagımı hissine kapıldım.MEKTUBU uzatmaya gerek yok aslında.benimle her şeye hayata, mutluluga,sevmeye ve yeniden silbaştan yaşamaya varmısın seni seviyorum
umutsuz çocuk:kk::kk:
umutsuz çocuk:kk::kk:
iyi sonunda intihar yok bunun