Ne çok şey anlatır gözyaşları...Bazen söylenemeyen sözlerin sesi,bazen bir
pişmanlığın diyeti,bazen de bir sevda nefesi...Sessizliğin çığlıklarıdır aslında
gözyaşları...Anlatılamayanı anlatmak ister karşısındakine...Eğer
anlayabilirse...:'(:'(
İnsanoğlu bi garip...Sevinir ağlar,üzülür ağlar,hasret çeker ağlar,kavuşur ağlar
yine ağlar.Kelimeler kifayetsiz kaldığında ,gözyaşları görev başındadır.
Aslında ağlayabilmek büyük nimet...Ve ağlamak taş kalpli olmadığımızı...
gösteriyor.Hala insan olduğumuzu,hissettiğimizi,DUYGUSUZ olmadığımızı...
Ama bazen gözpınarlarından aşağı süzülemez gözyaşları...Onlar dışa akıp
ziyan etmezler kendilerini...Çünkü çok daha önemli bir görevleri vardır.
İçteki bir yangını söndürmek isterler.Göz kapaklarınızın alev alev yandığı,
boğazınıza bir şeylerin düğümlendiği,burnunuzun direğinin sızladığı oldumu
hiç dikkat ettiniz mi o anlarda gözyaşlarınızın istikameti neresi en zor
olanı bu belki de...
Ağlamak zayıflık mı neden ağlamamız gereken anlarda yumruklarımızı,
tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar,boğazımızdaki düğümleri
yutkunarak gidermeye çalışırız neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi
başkalarından...
Bakın ağlıyorum işte utanmıyorum kimseden ...O kadar içime akıttım ki
gözyaşlarımı...Artık zaptedemiyorum içimdeki çağlayanı...
Ağlıyorum dostlarımın vefasızlığı için
Ağlıyorum Yaradana vefasızlığım için
Ağlıyorum özlediklerim için
Ağlıyorum özleyip de kavuşamadıklarım için
Ağlıyorum içimi açıtan kalp kırıklarım için
Ağlıyorum Rabbime hayırlı kul olmadığım için
Ağlıyorum tanıdıkça çirkinleşenlere
Ağlıyorum ziyan ziyan olan yıllarıma
Ağlıyorum ağlıyorum
Ağlıyorum yaklaştıkça uzaklştıklarıma
pişmanlığın diyeti,bazen de bir sevda nefesi...Sessizliğin çığlıklarıdır aslında
gözyaşları...Anlatılamayanı anlatmak ister karşısındakine...Eğer
anlayabilirse...:'(:'(
İnsanoğlu bi garip...Sevinir ağlar,üzülür ağlar,hasret çeker ağlar,kavuşur ağlar
yine ağlar.Kelimeler kifayetsiz kaldığında ,gözyaşları görev başındadır.
Aslında ağlayabilmek büyük nimet...Ve ağlamak taş kalpli olmadığımızı...
gösteriyor.Hala insan olduğumuzu,hissettiğimizi,DUYGUSUZ olmadığımızı...
Ama bazen gözpınarlarından aşağı süzülemez gözyaşları...Onlar dışa akıp
ziyan etmezler kendilerini...Çünkü çok daha önemli bir görevleri vardır.
İçteki bir yangını söndürmek isterler.Göz kapaklarınızın alev alev yandığı,
boğazınıza bir şeylerin düğümlendiği,burnunuzun direğinin sızladığı oldumu
hiç dikkat ettiniz mi o anlarda gözyaşlarınızın istikameti neresi en zor
olanı bu belki de...
Ağlamak zayıflık mı neden ağlamamız gereken anlarda yumruklarımızı,
tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar,boğazımızdaki düğümleri
yutkunarak gidermeye çalışırız neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi
başkalarından...
Bakın ağlıyorum işte utanmıyorum kimseden ...O kadar içime akıttım ki
gözyaşlarımı...Artık zaptedemiyorum içimdeki çağlayanı...
Ağlıyorum dostlarımın vefasızlığı için
Ağlıyorum Yaradana vefasızlığım için
Ağlıyorum özlediklerim için
Ağlıyorum özleyip de kavuşamadıklarım için
Ağlıyorum içimi açıtan kalp kırıklarım için
Ağlıyorum Rabbime hayırlı kul olmadığım için
Ağlıyorum tanıdıkça çirkinleşenlere
Ağlıyorum ziyan ziyan olan yıllarıma
Ağlıyorum ağlıyorum
Ağlıyorum yaklaştıkça uzaklştıklarıma