Rüyamıydı koca sene boyunca gördüğümüz birlikte
İkimizde aynı rüyayı mı yaşadık, gözlerimiz açık
Dağları yıkıyorsun üzerime şimdi, umudu kuş yapıp uçuruyorsun
Aşkım sana döndüm demek bu kadar zor mu?
Zor olan sevmek. Zor olan sevilebilmek. Zor olan sevgiye şans tanımak. Zor olan sevgiye sahip çıkmak.
Zor değil seni seveni sevmek. Zor olan sevenini itmek kendinden uzaklara. Zor olan sevdikce daha
çok sevmek. Zor değil hep daha çok sevene sevgi vermek.
"Seni seviyorum" demek ne kadar kolay. Peki nerede bu iki kelimenin gerçek anlamı. Zor olan bu anlamı
anlamak. Herşeyinle bu sözün hakkını vermek kolaymı sandın sen. Sevginin geriye dönüşü yoktur. O kendini besler, büyütür sahibine layık bir şekilde. Çıkarsızdır. Maddi bir değer biçemezsin ona. Seven sadece sevilmeyi bekler. Başka birşey beklerse zaten bu sevgi olmaz.
Ben senden sadece sevgini istedim. Şimdi görüyorumki sen beni dinlemiyorsun hiç. Yada duymuyorsun. Yada duyduğunu anlamıyorsun. Yada hem dinliyorsun, hem duyuyorsun hemde anlıyorsun da hala beni deniyorsun. Gerçek mi bu sevgi diye sınıyorsun beni belki. Sabrımı, dayanma gücümü ölçüyorsun belkide. Pes ederim sanıyorsan
yanılıyorsun sevdiğim. Ne ben nede sevgim PES diye bir kelime bilmiyoruz. Bilmiyoruz biz sevdiğini yarıyolda bırakmayı. Sözler verip, tutamadım, sen bunları haketmedin demeyi bilmiyoruz biz. Ben ve sevgim sadece kendini sevdiğin için yok saymayı biliyoruz. Adanmışlığın zevkini biliyoruz. Sevdiğini mutlu edebilmenin haklı gururunu biliyoruz. Direnmeyi biliyoruz sadece. Ne kadar denenirsek o kadar dirençli olmayı biliyoruz. Aşkım, sevgilim, seni seviyorum, sarıldım sana sımsıkı dedikten sonra
benden sana yar olmaz, gidiyorum demeyi bilmiyoruz ne ben nede sevgim.
Ben sevginin yüceliğini biliyorum, içimde o çünkü. Seven değerse bu sevgime sonuna kadar onunum ben. Sende değersin biliyorum. Ne kadar değmem desende boşuna, değersin. Uğraşma boşuna, yorma kendini. Yaptıklarınla sevgimi bitiremezsin.
Öyle değerlisin, öyle seviliyorsun ki bilemezsin. Bilemediğin için, bu yaptıkların. Bilemediğin için küçüldükce küçüldüm gözünde, neden beni bırakmıyorsun hala deyişin. Oysaki küçülmedin aksine hep daha çok büyüyorsun gözümde. Bilemediğin için sevgin mi seni bu kadar affedici yapan diye soruşun. Oysaki sevgi herşeyi gözü kapalı affeder ve hatta ortada affedilecek birşey mi var diye sorar. Görmez çünkü kötü hiçbirşeyi.
Büyük aşkların hep kavuşamamakla sonuçlandığına mı inanıyorsun sen? Onların masal olduğunu unutuyorsun. Evet belki tarihe geçmiş
masallar bunlar ama yaşarken büyük aşkla tarih yazmak varken neden çağlar öncesinin masallarına takılı kalayım. Neden bu yanlış inancı ellerini göğsüme bastırarak, seni hep daha çok severek bozmayayım.
Leyle ile Mecnun, Kerem ile xxxx, Mem ile Zin.........
Bunlar kavuşamadılar değilmi? Hani o büyük aşk dediğini yaşayanlar bunlar değilmi? Peki neler yaptı bu insanlar? Kavuşamıyoruz tamam bitti mi dediler. Kadermiş deyip gittiler mi? Hiç mi direnmediler? Hiç mi denemediler? Nelere göğüs gerdiler? Ne zorluklara boyun eğmediler? Hiç mi tutuşmadılar elele? Hiç mi bakmadılar birbirlerinin gözlerine? Seviyorum ama gitmeliyim mi dedi Mecnun Leylasına? Birgün benden daha fazla seveceğin birini bulacaksın mı dedi Kerem Aslısına. Sana verdiğim sözleri tutamadım, özür dilerim mi dedi Mem Zinine. Bu büyük dediğin aşklar bu sebebden mi bitti? İmkansızlar zorlanmadı mı? Olurlar araştırılmadı mı? Kurallar, yasaklar çiğnenmedi mi? Bu insanların hepsi cesur hepsi yürekliymiş. Hepsi gerçek aşkı
biliyormuş, istiyormuş, yaşıyormuş. Tarihe geçende bu zaten. Onların kavuşamaması değil, onların kavuşmak için sevgileri adına verdikleri mücadele.
Mücadelesiz hiçbirşey olmadığının ispatı bu aşklar işte. Hepsi ölümle tehdit edilmiş ama sevmekten vazgeçmemiş. Kavuşamamaları bu sebebden zaten.
Ya kızın gaddar Sultan babası seven erkeği sürdürmüş memleketten, ya zindanlarda çürütmüş, yada bir gece ansızın boğduruvermiş. Yani bu aşkları
ölüm bitirmiş. Hayırdır kafana dayanmış bir silah mı var?
Ne dersen de, ne yaparsan yap aşkımsın. O kadar.
Suya yazılmış bir hikaye değil bu. Güvenmek o kadar zor ve bir o kadar da imkansızken inanmak, sana güvenip inanıyorsam ben herşeye, herkese ve hatta sana rağmen bu sevgiyi bitiremez ne bir olay nede bir insan.
Mutsuz olmak isteği nedir bu kadar? Anlamak zor. Asıl mutluluk sevmektir bunu bil, buna inan. Seviliyorsun, değerin çok büyük. Sevildiğinin kıymetini bil. Benimde kıymetimi bil. Soyum tükeniyor biliyorsun. Ve biliyorsun senin sevgini hakediyorum ben, içimdeki sevgimle.
Bir erkeğin hayatta gösterebileceği en büyük cesaret, bir kadına soyadını verebilmektir. Herşeye direnerek, her şartı göze alarak, kendisiyle bile mücadele ederek verilir bu karar. Ve diğer bir cesarette sözünü tutabilmektir. Sözümü tutamadım demek için çok büyük olayların olması gerekir. Denemeden, direnmeden, çabalamadan, kendinle savaşmadan tutamadım sözümü demek sana yakışmaz. Bunları denedim deme sakın. Denesen o güzel kalbinin sesini dinlerdin, beyninin sahte oyunlarına gelmeden. Senin zekana sahip, senin karakterinde biri diretir. Kendinede, tüm dünyayada. Bilir çünkü sevildiğini, anlar çünkü sevginin büyüklüğünü.
Gitmekmi istiyorsun hala? Gitme dediğim halde hemde. Giderken kapattığın hayat kapaklarının farkındamısın? Sevgi mesela yada saygı. Anlayış mesela yada affediş. Sahip çıkış mesela yada her haliyle kabul ediş. Hoşgörü mesela yada ümit ediş. Sadece bunlarınmı kapaklarını kapattın giderken. Ya beni koyduğun tabutun kapağı?
Herşeye, herkese kafa tutacak ve hatta gerekirse dünyanın öbür ucuna gidecek cesaretin varsa eğer verdiğin sözleri tutacak cesaretinde var demektir. Var biliyorum, var biliyorsun. Sevgide var, ölmedi, ölmeyecek. Sende bende onunla kalacağız, biliyorsun...
alıntıdır...
İkimizde aynı rüyayı mı yaşadık, gözlerimiz açık
Dağları yıkıyorsun üzerime şimdi, umudu kuş yapıp uçuruyorsun
Aşkım sana döndüm demek bu kadar zor mu?
Zor olan sevmek. Zor olan sevilebilmek. Zor olan sevgiye şans tanımak. Zor olan sevgiye sahip çıkmak.
Zor değil seni seveni sevmek. Zor olan sevenini itmek kendinden uzaklara. Zor olan sevdikce daha
çok sevmek. Zor değil hep daha çok sevene sevgi vermek.
"Seni seviyorum" demek ne kadar kolay. Peki nerede bu iki kelimenin gerçek anlamı. Zor olan bu anlamı
anlamak. Herşeyinle bu sözün hakkını vermek kolaymı sandın sen. Sevginin geriye dönüşü yoktur. O kendini besler, büyütür sahibine layık bir şekilde. Çıkarsızdır. Maddi bir değer biçemezsin ona. Seven sadece sevilmeyi bekler. Başka birşey beklerse zaten bu sevgi olmaz.
Ben senden sadece sevgini istedim. Şimdi görüyorumki sen beni dinlemiyorsun hiç. Yada duymuyorsun. Yada duyduğunu anlamıyorsun. Yada hem dinliyorsun, hem duyuyorsun hemde anlıyorsun da hala beni deniyorsun. Gerçek mi bu sevgi diye sınıyorsun beni belki. Sabrımı, dayanma gücümü ölçüyorsun belkide. Pes ederim sanıyorsan
yanılıyorsun sevdiğim. Ne ben nede sevgim PES diye bir kelime bilmiyoruz. Bilmiyoruz biz sevdiğini yarıyolda bırakmayı. Sözler verip, tutamadım, sen bunları haketmedin demeyi bilmiyoruz biz. Ben ve sevgim sadece kendini sevdiğin için yok saymayı biliyoruz. Adanmışlığın zevkini biliyoruz. Sevdiğini mutlu edebilmenin haklı gururunu biliyoruz. Direnmeyi biliyoruz sadece. Ne kadar denenirsek o kadar dirençli olmayı biliyoruz. Aşkım, sevgilim, seni seviyorum, sarıldım sana sımsıkı dedikten sonra
benden sana yar olmaz, gidiyorum demeyi bilmiyoruz ne ben nede sevgim.
Ben sevginin yüceliğini biliyorum, içimde o çünkü. Seven değerse bu sevgime sonuna kadar onunum ben. Sende değersin biliyorum. Ne kadar değmem desende boşuna, değersin. Uğraşma boşuna, yorma kendini. Yaptıklarınla sevgimi bitiremezsin.
Öyle değerlisin, öyle seviliyorsun ki bilemezsin. Bilemediğin için, bu yaptıkların. Bilemediğin için küçüldükce küçüldüm gözünde, neden beni bırakmıyorsun hala deyişin. Oysaki küçülmedin aksine hep daha çok büyüyorsun gözümde. Bilemediğin için sevgin mi seni bu kadar affedici yapan diye soruşun. Oysaki sevgi herşeyi gözü kapalı affeder ve hatta ortada affedilecek birşey mi var diye sorar. Görmez çünkü kötü hiçbirşeyi.
Büyük aşkların hep kavuşamamakla sonuçlandığına mı inanıyorsun sen? Onların masal olduğunu unutuyorsun. Evet belki tarihe geçmiş
masallar bunlar ama yaşarken büyük aşkla tarih yazmak varken neden çağlar öncesinin masallarına takılı kalayım. Neden bu yanlış inancı ellerini göğsüme bastırarak, seni hep daha çok severek bozmayayım.
Leyle ile Mecnun, Kerem ile xxxx, Mem ile Zin.........
Bunlar kavuşamadılar değilmi? Hani o büyük aşk dediğini yaşayanlar bunlar değilmi? Peki neler yaptı bu insanlar? Kavuşamıyoruz tamam bitti mi dediler. Kadermiş deyip gittiler mi? Hiç mi direnmediler? Hiç mi denemediler? Nelere göğüs gerdiler? Ne zorluklara boyun eğmediler? Hiç mi tutuşmadılar elele? Hiç mi bakmadılar birbirlerinin gözlerine? Seviyorum ama gitmeliyim mi dedi Mecnun Leylasına? Birgün benden daha fazla seveceğin birini bulacaksın mı dedi Kerem Aslısına. Sana verdiğim sözleri tutamadım, özür dilerim mi dedi Mem Zinine. Bu büyük dediğin aşklar bu sebebden mi bitti? İmkansızlar zorlanmadı mı? Olurlar araştırılmadı mı? Kurallar, yasaklar çiğnenmedi mi? Bu insanların hepsi cesur hepsi yürekliymiş. Hepsi gerçek aşkı
biliyormuş, istiyormuş, yaşıyormuş. Tarihe geçende bu zaten. Onların kavuşamaması değil, onların kavuşmak için sevgileri adına verdikleri mücadele.
Mücadelesiz hiçbirşey olmadığının ispatı bu aşklar işte. Hepsi ölümle tehdit edilmiş ama sevmekten vazgeçmemiş. Kavuşamamaları bu sebebden zaten.
Ya kızın gaddar Sultan babası seven erkeği sürdürmüş memleketten, ya zindanlarda çürütmüş, yada bir gece ansızın boğduruvermiş. Yani bu aşkları
ölüm bitirmiş. Hayırdır kafana dayanmış bir silah mı var?
Ne dersen de, ne yaparsan yap aşkımsın. O kadar.
Suya yazılmış bir hikaye değil bu. Güvenmek o kadar zor ve bir o kadar da imkansızken inanmak, sana güvenip inanıyorsam ben herşeye, herkese ve hatta sana rağmen bu sevgiyi bitiremez ne bir olay nede bir insan.
Mutsuz olmak isteği nedir bu kadar? Anlamak zor. Asıl mutluluk sevmektir bunu bil, buna inan. Seviliyorsun, değerin çok büyük. Sevildiğinin kıymetini bil. Benimde kıymetimi bil. Soyum tükeniyor biliyorsun. Ve biliyorsun senin sevgini hakediyorum ben, içimdeki sevgimle.
Bir erkeğin hayatta gösterebileceği en büyük cesaret, bir kadına soyadını verebilmektir. Herşeye direnerek, her şartı göze alarak, kendisiyle bile mücadele ederek verilir bu karar. Ve diğer bir cesarette sözünü tutabilmektir. Sözümü tutamadım demek için çok büyük olayların olması gerekir. Denemeden, direnmeden, çabalamadan, kendinle savaşmadan tutamadım sözümü demek sana yakışmaz. Bunları denedim deme sakın. Denesen o güzel kalbinin sesini dinlerdin, beyninin sahte oyunlarına gelmeden. Senin zekana sahip, senin karakterinde biri diretir. Kendinede, tüm dünyayada. Bilir çünkü sevildiğini, anlar çünkü sevginin büyüklüğünü.
Gitmekmi istiyorsun hala? Gitme dediğim halde hemde. Giderken kapattığın hayat kapaklarının farkındamısın? Sevgi mesela yada saygı. Anlayış mesela yada affediş. Sahip çıkış mesela yada her haliyle kabul ediş. Hoşgörü mesela yada ümit ediş. Sadece bunlarınmı kapaklarını kapattın giderken. Ya beni koyduğun tabutun kapağı?
Herşeye, herkese kafa tutacak ve hatta gerekirse dünyanın öbür ucuna gidecek cesaretin varsa eğer verdiğin sözleri tutacak cesaretinde var demektir. Var biliyorum, var biliyorsun. Sevgide var, ölmedi, ölmeyecek. Sende bende onunla kalacağız, biliyorsun...
alıntıdır...