[SIZE="3"][COLOR="Blue"]SEN DEMİŞTİN YA BANA
Sus, demiştin ya hani sen bana.
Hatırlarsan sustum. Sadece sustum...
Ama inan çok şeyler vardı, söylenecek.
Öyle isyanlar vardı, dilimin ucunda.
Zorlandım da yutkundum, yinede yuttum...
Evet, sonsuza kadar çıkmayacak içimden.
Ne söylesen, ne desen, ne yapsan da.
Hapsettim seni, çıkamayacaksın içimden.
Hep orada kalacaksın, yüreğimin zindanında...
Bırak, dokunma dedin ya sen bana.
Hatırlarsan dokunmadım, hiç sana.
Ama inan, çok üşüyordum biliyor musun.
Acaba ısıtır mıydın beni, sarsam...
Dokunsam kar beyazı tenine, kirlenirmiydi.
Kanarmıydı yüreğin, aşkımın ateşiyle.
Yaktım ben yüreğimi, bomboş inan şimdi.
O derin yerime gir sende artık, yok bir şey.
Sadece isyanlarım var, içimde yakalamasınlar seni.
Boğarlar yok ederler, kar beyazı narin tenini...
Artık, bakma demiştin ya sen bana.
İnan hiç bakmadım sana, bakamadım...
Resimlerini karaladım, mektuplarını yaktım.
Yok ettim, bir bir anılarını, hatıralarını.
Sildim düşlerimden ismini, cismini.
Artık fark etmez inan, sadece acıttın.
Acıttın yüreğimi, bitirdin tüm sevgimi...
Sen olmayacaksın, adı “Suat” olan bu bedende...
Hiç bir yürek, paylaşmayacak benim aşkımı.
Dağlara, taşlara haykıracağım.
Kurda, kuşa âşık olacağım.
Ama yemin olsun bilesin ki...
Bir daha senin için asla.
Asla ağlamayacağım...
SUAT SAÄžDIÇ[/COLOR][/SIZE]
Sus, demiştin ya hani sen bana.
Hatırlarsan sustum. Sadece sustum...
Ama inan çok şeyler vardı, söylenecek.
Öyle isyanlar vardı, dilimin ucunda.
Zorlandım da yutkundum, yinede yuttum...
Evet, sonsuza kadar çıkmayacak içimden.
Ne söylesen, ne desen, ne yapsan da.
Hapsettim seni, çıkamayacaksın içimden.
Hep orada kalacaksın, yüreğimin zindanında...
Bırak, dokunma dedin ya sen bana.
Hatırlarsan dokunmadım, hiç sana.
Ama inan, çok üşüyordum biliyor musun.
Acaba ısıtır mıydın beni, sarsam...
Dokunsam kar beyazı tenine, kirlenirmiydi.
Kanarmıydı yüreğin, aşkımın ateşiyle.
Yaktım ben yüreğimi, bomboş inan şimdi.
O derin yerime gir sende artık, yok bir şey.
Sadece isyanlarım var, içimde yakalamasınlar seni.
Boğarlar yok ederler, kar beyazı narin tenini...
Artık, bakma demiştin ya sen bana.
İnan hiç bakmadım sana, bakamadım...
Resimlerini karaladım, mektuplarını yaktım.
Yok ettim, bir bir anılarını, hatıralarını.
Sildim düşlerimden ismini, cismini.
Artık fark etmez inan, sadece acıttın.
Acıttın yüreğimi, bitirdin tüm sevgimi...
Sen olmayacaksın, adı “Suat” olan bu bedende...
Hiç bir yürek, paylaşmayacak benim aşkımı.
Dağlara, taşlara haykıracağım.
Kurda, kuşa âşık olacağım.
Ama yemin olsun bilesin ki...
Bir daha senin için asla.
Asla ağlamayacağım...
SUAT SAÄžDIÇ[/COLOR][/SIZE]