Herhangi biri gibiydi geldiğinde
Sönmüştü gözlerinin feri
Öfkeliydi, ve bir o kadar umutsuz
Çoktan mahvetmişti insanlar onu
Yine de tutmuştum elinden
Gerçeğim ol demiştim
Yalan oldu...

Kırgınlığı yüzünü kuşatmıştı
Buram buram nefret kokardı teni
Şarkılar onu ağlatırdı
Yüzü yağmura hazır bir buluttu
Kimseler anlamıyordu derdini
Baharım ol demiştim
Hazan oldu...




[SIZE=2]Parça parçaydı yüreği
Umutları çok uzağındaydı yaşamın
Ve aramaktaydı[SIZE=3]özünü
Kayıptı kendisi, başka insan olmuştu
Bir güneş arıyordu içinde karanlığın...
Ateşim ol demiştim
[/SIZE][/SIZE][SIZE=2][SIZE=3]Duman oldu... [/SIZE][/SIZE]

[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Gitti... hiçbir şey demedim.
[SIZE=5]Onun gülen yüzü [/SIZE][/SIZE]
[SIZE=2]ölüm öncesi iyilikti,
Kaçtı... bir saniye bile tutmadım.
Bir ayrılıktan onlarca soru doğurdu
Ne ben sordum [/SIZE][SIZE=2]ne [SIZE=5]o cevapladı
Ekmeğim, nefesim, aşkım ol demiştim
Ziyan oldu..[/SIZE][/SIZE]
[SIZE=7][/SIZE]