Dün bir başka yüzünü, gönlünde asılı hüznünü gördüm..
Hayallerine aklar düşmüş, umuduna yağmurlar…
Dilin bir başka, için bir başka,
Mazine perde örtmüş yalnızlıklar…
Kafiyesiz kelimelerin kifayetsiz isyanı var mısralarında…
Sanki bir hayat alacağın var mevsimsiz geceden…
Sus!! Ne olur söyleme, ben anladım daha ilk heceden…
Dolambaçlı satırlar eskitmiş, hayata bir dipnot ekmişsin…
Bana kendini anlatma, sen geçmişi gözlerine çizmişsin…
Her kahkahanda bir umut, gülümsemende mana…
Fakat anlamamışsın;
Sevdaların meze olmuş hayatın masasında…
Kaldırımlar yoldaşın, sessiz sokaklar arkadaşın…
O kadar yürüdün; dön ve bir bak ayak izin var mı karda_?
Ve kaldırımlar ağladı sanma, kanarlar onlar her yağmurda…
Sus!! Ne olur bahsetme bana geceden…
Elbet ki bir şiir alacağın var senin ilk heceden…
Sarı zülfünde sallanıyor kaybettiklerin…
Kimileri aramak için arar, kimileri bulmamak…
Salkım saçak unutulmuşluklar gördüm sende geçen gece…
Kimileri küskün alfabeye, kimilerinin susları bir feryat…
Hadi anlat bana suslarını, çekinmeden: yada;
Sus!! Ne olur anlatma ben anlarım seni ilk heceden…
Bir sabahın ertesinde düştüm hayatıma, yıldızsız bir gecede…
Düşünceler ne kadar genişsede, dili yoktu sözlerin…
Bir gariplik gördüm sende geçen geceden…
Sus!! Ne olur söyletme,
Anla beni ilk hecemden….
asi_ve_mai
(Mehmet YILMAZ)